Shattered Hope - Waters Of Lethe (CD)

death doom metal, Solitude Productions, Solitude Productions
533.33 Р
CD
Price in points: 800 points
SP. 084-14 x
In stock
+
Greek doom death metal band Shattered Hope is back with their second full-length album aimed for surprising listeners. Musicians are moving towards radical depression and present six epic tracks, from 10 to 18 minutes each, which feed the atmosphere of impenetrable grave gloom. The music flows slowly just like the black waters of the River of the Dead, while rare midtempo interludes and melodic passages appear as islands which bring diversity to the lifeless extramundane landscape. Undoubtedly, this album is aimed for careful listening allowing to reveal the power and deepness of the work. Famous British master Greg Chandler (Esoteric) helped the band to embody this masterpiece in details by performing mastering at Priory Recording Studio (UK).

Tracklist:
1 Convulsion 12:41
2 For The Night Has Fallen 11:17
3 My Cure Is Your Disease 12:12
4 Obsessive Dilemma 10:38
5 Aletheia 15:02
6 Here's To Death 17:57

Artist:
Shattered Hope
Artist Country:
Greece
Album Year:
2014
Title:
Waters Of Lethe
Genre:
death doom metal
Format:
CD
Type:
CD Album
Package:
Jewel Case
Label:
Solitude Productions
Cat Num:
SP. 084-14
Release Year:
2014
Barcode:
4 627080 610521
Country Of Manufacture:
Russia
Review
Metal Storm
8.4/10
04.03.2014

I've put off reviewing for a bit. This is partially because of the MS Awards work, but largely because this marks my 200th review for Metal Storm and I was hoping to get something special to review.

Lo and behold… enter Shattered Hope.

Way back when, when I had just four posted reviews under my belt for MS, Hellenic purveyor of doom, Shattered Hope were the very first band to ever contact me and ask me to review their works. Enjoyed the promo and really enjoyed their debut, Absence.

So when I found out they were putting out a new release, Waters Of Lethe, I was giddy as a 14yo at a Justin Bieber concert. Or as giddy as my bitter self would be if we deported his ass back to Canada. Or better yet, Somalia.

Any ways, while I digress the band continue to impress.

They play an Officium Triste style of death doom - which is to say harsh vocals, slow, crushing riffs, and long tracks interspersed with peaceful interludes. This time around, Waters Of Lethe sees six tracks, the shortest of which, "Obsessive Dilemma" is a scant 10 minutes and change. The formula generally remains the same, although the rougher parts feel a little more edgy. Songs like "My Cure Is Your Disease" seems to have a much greater uncompromising and uncaring feel when the crushing moments come down like a rockslide and batter you. Perhaps the results of unrest in Greece are rubbing off on their music, or perhaps Supergreg Chandler (Estoeric) behind the knobs.

In either case, they continue to walk that path of harsh, somber, emotionally-crushing music tainted with just enough beauty so as to make the entire work bittersweet. Uplifting glimmers and glimpses… hopes yet to be, well, shattered.

As with the predecessor, it does close with the most ambitious track on the album, "Here's To Death", 17 minutes which attempts to condense all their finer qualities into one showcase. Along with "For The Night Has Fallen", the highlight of the album.

After a week and change of playing this regularly, I'm still truly torn as to whether or not I prefer this to their smashing debut. Probably Absence if only for the presence of "Lament, in F$ Minor." That close. Given how highly I thought of that one, consider this a ringing endorsement for Waters Of Lethe.

Author: BitterCOld
Review
Iye Zine
9/10
25.03.2014

Quando, nel 2010, i greci Shattered Hope pubblicarono “Absence”, non tutta la critica fu concorde nel riconoscervi i prodromi di un’esplosione definitiva del potenziale, allora solo parzialmente dimostrato, convogliato in questo magnifico Waters Of Lethe.

In effetti, il lavoro d’esordio mostrava una band dal songwriting piuttosto lineare e, tutto sommato, orientato ad un death-doom pesante il giusto ma contenente pur sempre ampi squarci melodici, decisamente apprezzabile quindi, per quanto non ancora sufficiente a collocare il combo ateniese ai vertici del doom estremo.
Waters Of Lethe dimostra, invece, quella crescita che appariva ineluttabile quasi si trattasse di un disegno delle divinità dell’Olimpo: gli ottanta minuti di opprimente e plumbeo dolore tradotto in musica spostano in maniera netta le coordinate sonore sul versante funeral, senza che per questo motivo la componente melodica venga messa in secondo piano.
Visti dal vivo lo scorso anno in quel di Romagnano nella loro unica apparizione italiana di fronte a pochi e fortunati intimi, gli Shattered Hope erano chiaramente quelli che, tra le band presenti, esibivano il suono meno immediato, più profondo eppure ricco di fascino, capace di lasciare allo spettatore il piacere di trovare la giusta chiave di lettura per assaporarne pienamente l’amaro calice musicale .
Con queste premesse l’attesa per il nuovo album era sicuramente giustificata e fortunatamente non è stata tradita, a conferma del fatto che questi quattro anni sono stati un periodo senz’altro lungo ma necessario per portare al livello più alto la progressione stilistica e compositiva della band ellenica.
Waters Of Lethe prende l’avvio con Convulsion, brano caratterizzato da una struggente parte finale che mostra però, a tratti, un sound leggermente più aggressivo rispetto a quello che verrà proposto nel resto del lavoro; ma appare evidente che, dopo questa eccellente prova di forza di oltre dodici minuti, quello che ci attende è un viaggio agli inferi lento, terribile, opprimente e pregno di disperazione, ovvero tutto ciò che chi ama il funeral desidera ascoltare.
La successiva For the Night Has Fallen è, infatti, un classico brano nel quale le armonie chitarristiche si snodano in maniera ottimale su una struttura più tradizionalmente devota ai maestri My Dying Bride, mentre My Cure Is Your Disease va a rievocare le partiture bradicardiche degli Worship del brano capolavoro “All I Ever Knew Lie Dead” arricchendole di un relativo dinamismo e di un più spiccato gusto melodico, per un risultato finale splendido.
La bellezza di questo disco è riscontrabile anche nella sua costante progressione qualitativa che trova il suo apice in Obsessive Dilemma, traccia nella quale la chitarra dipinge desolanti affreschi sonori che vanno ad intrecciarsi con un growl cangiante ed espressivo.
Un lavoro già ampiamente al di sopra della media va a chiudersi con due tracce dalla durata complessiva superiore alla mezz’ora che risultano nel contempo le più complesse del lotto e costrette, per questo, a svelare gradualmente il loro fascino dopo diversi ascolti: certo, i cinque minuti di funeral integralista collocati nella coda di Aletheia contribuiscono ad appesantire di molto l’ascolto, quasi a voler controbattere la relativa orecchiabilità della sua parte centrale, ma costituiscono pure un ideale viatico alle atmosfere sublimi poste ad introduzione della conclusiva Here’s To Death, lunghissima litania dai tratti delicati quanto funesti, capace di uguagliare i migliori Esoteric e Mournful Congregation.
Come già ripetuto più volte in frangenti analoghi, il recente Canto III degli Eye Of Solitude, spostando ulteriormente in alto lo standard qualitativo del genere, si pone nel presente come ingombrante termine di paragone per chi voglia cimentarsi in questo medesimo ambito: ebbene, al riguardo si può dire che nessuno come gli Shattered Hope sia riuscito finora ad avvicinarsi alla magnificenza della band londinese, rispetto alla quale il sestetto greco risulta appena inferiore solo per l’impatto drammatico, essenzialmente a causa della minore enfasi derivante in quel caso dall’imponente lavoro delle tastiere che, invece, in Waters Of Lethe, si limitano ad un elegante quanto discreto compito di accompagnamento lasciando principalmente alle chitarre il compito di sviluppare armonie splendide quanto malinconiche.
Ma non c’è dubbio sul fatto che questo album rappresenti un’ideale summa di quanto prodotto dal pantheon del funeral death-doom negli ultimi vent’anni, andando non solo a rimodellare con una rilettura del tutto personale quanto già fatto da chi ha scritto la storia del genere, ma riuscendo persino ad eguagliarne l’intensità e il pathos.

Author: Stefano Cavanna
Review
R.U.M. Zine

Doom metal v současné době nejvíce bují v Rusku a Finsku, ovšem s kapelou SHATTERED HOPE se podíváme do slunného Řecka. To je je země, ze které už před lety vzešlo nemálo kvalitních nahrávek, přičemž ani „Waters Of Lethe“ nikterak nepošpiňuje kuloáry tamní scény, přestože několik námitek k tvorbě kapely rozhodně mám. Z komplexního hlediska se však kapela rozhodně nemá zač stydět, přestože nové posluchače bude lákat do svých sítích poměrně těžko. Uff…už jsem znovu u toho! Nadprůměrná nahrávka, ocenění nicotné a neexistující publikum, které prozatím dává přednost jiným formacím. Nová jména to mají zkrátka hodně těžké, ovšem ani tohle není nic proti tomu, abychom se novince trochu podívali na zoubek.

Album otvírá skladba „Convulsion“, jež představuje SHATTERED HOPE jako nositele staré death-doomové školy, která mi právě prostřednictvím tohoto songu nejvíce připomíná tvorbu našich VACUUM (R.I.P.), ono i určitá paralela se zde nachází i s dalšími severomoravskými kapelami, které v devadesátých letech udivovaly většinu tuzemských publicistů a pochopitelně nejen jich. SHATTERED HOPE ovšem můžeme v klidu přiřadit k hodnotným nástupcům, byť určité rozdíly se v jejich tvorbě vystopovat dají. Důkazem budiž hned druhá skladba „For the Night Has Fallen“, která sice dlouho působí unyle a nudně, ovšem v jejím závěru se objevuje několik překvapivých přesahů, jejichž rozměr doslova zvoní u artrockových vrátek. Po zásadní inklinaci k old schoolu se jedná o poměrně výrazné překvapení a je velká škoda, že podobných úletů není na desce o něco víc.

Další ryze doomovou kompozicí budiž i víc jak dvanáctiminutová „My Cure Is Your Disease“, ze které nejvíce vystupuje čarovný klávesový podklad, stěžejním to prvku, kolem něhož krouží ostatní nástroje. Hudba se opětovně valí v hodně zpomaleném tempu, nicméně ke šnečímu funeralu mají Řekové přecejen daleko, přičemž v „Obsessive Dilemma“ přituhuje ještě mnohem více. Zvuky kytar dává vzpomenout na slavné „Wildhoney“ od TIAMAT a paradoxně se zde najdou i motivy, jejichž atmosféra mi nejvíce evokuje debutový počin tehdy excelentních R.E.T.. Jediným rozdílem je, že SHATTERED HOPE těmi nejlepšími nápady poměrně šetří a dost možná své songy zbytečně natahují. Po stránce atmosféry sice nemám proti hudbě kapely nejmenšího námitku, ale kdybych měl tu moc a schopnosti, rozhodně bych se prohrabal v některých konkrétních aranžích a dost možná by z mé strany došlo i k poposunutí nejlepších partů blíže k sobě. Pak by skladby rozhodně neztrácely intenzitu a v jejich područí by se mi s nimi žilo mnohem lépe.

SHATTERED HOPE však svým druhým počinem jednoznačně nezklamali. Sice do metalového pléna nepřinesli vůbec nic nového, ovšem vcelku umným způsobem vyhnali z pelechu všechny pavouky, dřímajíc na starých doomových deskách. Příjemná věc, místy nudou zavánějící, ale v konečném hodnocení se Řekové stejně dostávají do plusových teritorií. Jistou reklamou budiž i to, že se na výsledném zvuku podílel i slavný Greg Chandler z ESOTERIC, kterého kapele určitě dohodili borci ze Solitude Productions.
Review
Aristocrazia
03.11.2014

I greci Shattered Hope mi danno soddisfazione: la band che quattro anni or sono pubblicò il debutto "Absence", graditissimo al sottoscritto, ha rilasciato il secondo atto discografico intitolato "Waters Of Lethe", confermando e migliorando quanto espresso in quella prova dai tratti forse estremamente canonici, ma dotata di un buonissimo gusto per ciò che concerneva l'aspetto atmosferico-melodico e le rifiniture in genere.

Per confezionare la sua nuova prestazione il sestetto ateniese è ripartito da quella solida base, mantenendo integri e qualitativamente elevati i valori riguardanti le peculiarità citate inizialmente che si erano rivelate i pregi del lento, malinconico e amaramente dolce incedere caratterizzante il primo lavoro. Il gruppo sembra aver trovato oggi un proprio equilibrio nell'esporre ogni sfaccettatura del suono, tanto da risultare convincente sia nei momenti più ruvidi e minacciosi, incastonati nella possente "Convulsion", sia nei frangenti in cui le derive funeree assumono una connotazione maggiormente ortodossa e lacerante, come avviene nella sordida "Aletheia".

La formazione, pur utilizzando modalità di composizione note, ha affinato la maniera con la quale garantisce ai brani di snodarsi con fluidità, accrescendo il dinamismo o accentuando l'accezione melodica; tant'è che se una "For The Night Has Fallen" è in tutto e per tutto un pezzo dall'aura classicamente doom-death, sia ascoltando "Obsessive Dilemma" che "Here's To Death" si ha la sensazione che la loro natura sia leggermente differente. La prima chiamata in causa infatti fa trapelare una sorta di lieve e studiato sviluppo emotivo progressivo, che sfocia con eleganza dall'operato delle sei corde di Sakis e Thanos, mentre la seconda, oltre a rappresentare una sorta di compendio stilistico, calca la mano sul versante funeral, intonando al suo interno una litania ossessiva a omaggio di quella forma nera e perennemente decadente.

Gli Shattered Hope hanno compiuto un altro passo in avanti. La prestazione del gruppo è complessivamente ben fatta: singolarmente c'è da menzionare un Nick dietro al microfono ancora una volta abile nel rendere la sua partecipazione ai pezzi importante, infondendo una considerevole dose di espressività e dimostrando di possedere una più che discreta varietà nell'impostazione del growl; al contrario l'apporto offerto dalla tastierista Eugenia è meno lucido, decisamente valido in fase d'accompagnamento, ma sfortunatamente si limita a ricoprire tale ruolo di contorno e nulla più, lasciando quasi esclusivamente alle chitarre il compito di abbellire i brani.

"Waters Of Lethe" è la produzione di una realtà ormai totalmente conscia dei mezzi a propria disposizione e che è in possesso di un'idea chiara e delineata su come muoversi all'interno di un panorama musicale che non necessita di novità ma di pathos e carattere per colpire al cuore i suoi fedeli fruitori. È la riprova che questi greci hanno qualcosa da dire e i mezzi per esprimerla, pertanto lasciatevi cullare sino a che la desolazione non prenderà il sopravvento e apprezzatene la compagnia.


Author: Mourning
Review
Kaosguards

Voici le second opus des Grecs de SHATTERED HOPE, après « Absence » paru en 2011.

Le moins que l'on puisse dire, c'est que « Waters Of Lethe » confirme l'orientation massivement dépressive et totalement dépressive imprimée au Doom Death mis en œuvre par la formation. Ici, tout est sombre, lent, pesant, éreintant. Les riffs sont bien entendu pesants, appuyés par une section rythmique sans pitié. A ce propos, notons toutefois que le jeu du batteur évite intelligemment le monolithisme absolu, insufflant ainsi un certain dynamisme. Le chant caverneux sait également proposer des variations plus grinçantes qui, à défaut d'aérer l'atmosphère, multiplie les nuances sombres.

Certes, il y a quelques éléments mélodiques, par ailleurs classiques : arpèges mélancoliques, claviers gothiques... Mais finalement, ils ne font que souligner de désespoir abyssal de ce répertoire. Même si SHATTERED HOPE ne prend pas le risque d'exploser les paramètres fondamentaux du Doom Death, il les met en œuvre avec suffisamment de savoir faire et de conviction pour emporter l'adhésion .

Author: Alain Lavanne
Review
Rockhard
8/10

Οι SHATTERED HOPE είναι πλεον ένα αναγνωρισμένο doom συγκρότημα στον Ελλαδικό χώρο, και όχι μόνο, αν και είχαν μόλις ένα full length άλμπουμ μέχρι σήμερα, και συγκεκριμένα, το πολύ καλό “Absence” (2010). Ήρθε η ώρα, έστω και μετά από 4 χρόνια (κλασικοί ρυθμοί doom) να πιστοποιήσουν το ταλέντο τους στη σύνθεση του άκρως πεσιμιστικού funeral doom/death που λατρεύουν. Έτσι λοιπόν, κυκλοφορούν μέσα στο Φεβρουάριο το “Waters of Lethe”, υπό τη στέγη της ρωσικής Solitude Productions.

Η νέα τους αυτή δουλειά αποτελείται από 6 τραγούδια διάρκειας, ούτε λίγο ούτε πολύ, μίας ώρας και 20 λεπτών! Doom με τα όλα του δηλαδη. Ο δίσκος ξεκινά με το “Convulsion”, το οποίο μας προδιαθέτει, ή μάλλον μας υπενθυμίζει το αργόσυρτο μέχρι θανάτου riffing που αρέσκεται η μπάντα. Πάρα πολύ καλό κομμάτι, με τα κλασικά ανεπαίσθητα πλήκτρα για να αμαυρώνει (με τη καλή έννοια) την ατμόσφαιρα. Στα φωνητικά, όπως και στη ολότητα του δίσκου, έχουμε τα κλασικά growls του frontman, λες και βγαίνουν από τα τάρταρα, ενώ όπου το ζητά το feeling, φτάνει ακόμα και σε black metal επίπεδα. Ακολουθεί το “For the night has fallen”, πάλι στο ίδιο μοτίβο, με ακόμα πιο πεσιμιστική διάθεση και τα πλήκτρα να παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, αλλά και ένα τέλειο κλείσιμο στο 11λεπτο κομμάτι με ένα απίστευτα μελωδικό solo, ότι πρέπει για τη κορύφωση μιας πάρα πολύ καλής σύνθεσης… Σίγουρα το αγαπημένο μου του δίσκου. Τρίτο κατά σειρά, το “My cure is your disease”, ένα πιο riff-άτο τραγούδι, ίσως όμως το πιο αδύναμο ας πούμε του άλμπουμ (καθαρά θέμα γούστου). Επόμενο, το “Obsessive dilemma”, με μια υπέροχη ατμόσφαιρα στο background από keys, αλλά και μπόλικα lead, που θυμίζει old-school KATATONIA, αλλά και old-school ANATHEMA κάποιες στιγμές. Ενώ εδώ έχουμε και μέρη με τις ταχύτητες να ανεβαίνουν (τηρουμένων των αναλογιών). Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο και το 5ο κατά σειρά κομμάτι, το “Aletheia”, διάρκειας 15 λεπτών. Μα όχι… Δεν είναι το μεγαλύτερο! Το “Here’s to death” που κλείνει το δίσκο, πρόκειται για μία ωδή στο funeral doom, αφού μιλάμε για 18 λεπτά ψυχαναγκαστικής μαύρης και άραχνης ατμόσφαιρας. Μπορεί να μην είναι από αυτά που ξεχωρίζω στο άλμπουμ (όπως τα “For the night has fallen”, “Obsessive dilemma” και “Aletheia”), αλλά είμαι σίγουρος ότι οι κιθαρίστες της μπάντας πρέπει να το λατρεύουν.

Μπορεί να μη πρόκειται για παρθενογέννεση, αλλά το “Waters of Lethe” είναι ένα πάρα πολύ καλό άλμπουμ. Σαφώς πιο ώριμοι σε αυτή τους τη δουλειά τους οι SHATTERED HOPE και συνθετικά, αλλά και ψυχικά, αφού φαίνεται να εχουν κατασταλάξει στη μαυρίλα, χωρίς ίχνος αισιοδοξίας. Χαίρομαι που παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα και απέδειξαν πως το “Absence” δεν ήταν απλά ένα πυροτέχνημα. Οι οπαδοί τους είδους και ιδιαίτερα των MY DYING BRIDE, MOURNING BELOVETH κτλ, σπεύσατε (αλλά όχι σε ρυθμούς doom).

Author: Γιώργος Δρογγίτης
Review
Metal.de
7/10
03.03.2014

Lethe - der Fluss, aus welchem die Seelen der Verstorbenen tranken, um die Erinnerungen an ihr vorheriges Leben auszulöschen. An nächster Stelle stand entweder der Eingang ins Totenreich oder die Wiedergeburt. So lässt es sich zumindest der griechischen Mythologie entnehmen. Der griechischen Moderne hingegen entspringt das Sextett SHATTERED HOPE, die dieser Tage ihr zweites Studioalbum "Waters Of Lethe" veröffentlichen.

Auf ihrem 2010er Debüt "Absence" setzte die aus Athen stammende Band auf eine Mischung aus Death/Doom und Keyboard-lastigem Funeral-Doom-Metal à la ESOTERIC, deren Fronter Greg Chandler man diesmal sogar fürs Mastering gewinnen konnte. Beim ersten Eintauchen in die lethischen Gewässer lassen sich die Augen allerdings nicht auf Anhieb öffnen: Bekannte <10 BPM-Materie, gepaart mit einem Wechselspiel aus tiefen Growls und gequälten, dennoch kraftvollen Screams. Nicht selten setzt eine tiefe Wand aus Chören ein, verhallte Sechssaiter-Bendings und leichte Klavieranschläge vermischen sich mit teils geflüstertem Gesang. Auch für Gitarrensoli ("For The Night Has Fallen") oder hypnotische Trommel-Interludien ("Convulsion") lassen die Kompositionen gelegentlich Platz. Unter dem Mantel aus tiefen Gitarrenwänden, versteht sich.

Schnelleren Nummern wie "Yearn" vom Vorgänger hat man derweil gänzlich abgeschworen und konzentriert sich lieber darauf das Doom-Gewand weiter mit oben genannten Feinheiten auszuschmücken. Diese verbinden sich meist zu dramatischen Melodiebögen, welche die atmosphärischen Kompositionen weiter zuspitzen. So beispielsweise im Zehnminüter "Obsessive Dilemma", der sich über schwere Moll-Riffs und die sich plötzlich verdoppelnde Doublebass-Geschwindigkeit immer weiter Richtung Abgrund schleppt. Auch den Part der Leadgitarre wissen SHATTERED HOPE stets sphärisch umzusetzen, so betonen monotone Harmonien und langsames, repetitives Tapping die häufig katatonische Stimmung.

Der gesamte Schwermut der Scheibe wird schließlich im finalen, 18-minütigen Koloss "Here’s To Death" gebündelt. Hier bewegt man sich ein letztes Mal in den alleruntersten Tempo-Regionen, schwelgt nochmal in leichten Clean-Passagen, bevor man sich schließlich mit einem minutenlang nachklingenden Chor- und Streicherteppich aus der Platte verabschiedet. Gen Erlösung oder gen Verderben, das muss der Hörer für sich entscheiden.

Author: Alex Klug
Review
Sputnic Music
3.7/5
04.03.2014

“Patience is a bitter plant, but its fruits are sweet”; this old German proverb summarizes perfectly the course of Greek doom/death metal outfit Shattered Hope. The outfit was founded in the early ‘00s, a time where things weren’t all too bright for the Greek metal scene as a whole, should its already acclaimed death/black metal wing be excluded. Contrary to what appears to be the case nowadays, new outfits at that time struggled hard to make a stand on their own, but after some demos or an album or two (at best), they vanished into oblivion due to lack of growth-know-how and local fan support.

Shattered Hope’s persistence beyond those times could be possibly ascribed to the kind of music they serve, which depends on a set of fragile conventions, in order to become really interesting. From the band’s initial repertoire, which consisted of custom material and Saturnus/My Dying Bride/Paradise Lost song covers, to the first EP/promo releases, Shattered Hope rounded the edges of their music progressively. In effect, the release of their debut album Absence in 2010, assessed them as a promising outfit in the vein of the previously mentioned outfits. It took four years for the band to deliver its sophomore effort Waters of Lethe, an album which brings Shattered Hope on a quite comparable level with respect to their heroes of youth.

The new album follows a different direction with respect to the debut. In Absense, Shattered Hope paid homage to all their influences, foreign and domestic (Saturnus, My Dying Bride, Septic Flesh etc.), and presented a diverse blend of majestic death/doom metal. The new album is different in that it leans decisively towards the funeral end of doom metal and outfits such as Esoteric. All songs (which go beyond the 10 min mark) are less varied, transitions per song are almost seamless, yet with minor twists (“For the Night Has Fallen” for example, transmits a latent blues vibe), whereas the lead guitar melodies are subtle and sparing. The ups and lows (for death/doom metal’s standards, that is) of the debut album are almost absent here, whereas the vocals, which have more character than in before, range timely from low-end guttural death metal to ripped-out black metal.

The lack of variation combined with the prolonged temporal length of each number, may lead many to believe that the album becomes a rather tiring affair, eventually. Two attributes in the album work the other way around; the first is the near-perfect sound production, which is equivalent (if not better) to the last Esoteric album or the mid-‘00s My Dying Bride albums (Songs of Darkness, Words of Light in particular); the second lies in the band's ability to keep things interesting, despite the lack of pronounced dynamics. In effect, a dedicated listener and fan of the genre, is expected to “relax” comfortably within the album’s sonic affliction, while completely losing track of time. “Here’s To Death” in particular, the album’s (ambient/doom metal) closer, works perfect in that way.

It is believed by some individuals, that as life becomes harder and harder, music should follow the same alley, in order for stress to be relieved. The author of this review is unsure as to how valid is this analogy and whether Waters of Lethe may or may not work towards that direction. What’s certain, though, is that Shattered Hope have made themselves worthy of further attention by fans of quality death/doom metal.

Author: Voivod
Review
Rock Overdose
7.5/10
06.03.2014

Πάνω στην ακριβώς στη ώρα με “πέτυχε” το “Waters Of Lethe”, δεύτερη δουλειά των Αθηναίων Shattered Hope.

Κι αυτό γιατί η ψυχολογία μου και τα νεύρα μου χρειαζόντουσαν ακριβώς αυτή τη μουσική ως soundtrack, ώστε να με συντροφεύσει και να ολοκληρώσει ολ’ αυτά που νιώθω!

Μιας και το “Waters Of Lethe” είναι στη πραγματικότητα μια πολύ καλή, σκοτεινή, θλιμμένη death-doom δουλειά, από μια μπάντα που νομίζω πως ειδικεύεται στο είδος!

Από το πρώτο demo “A View of Grief” που κυκλοφόρησαν το 2005, η μπάντα είχε χαράξει ήδη το τι δρόμο θ’ ακολουθούσε μουσικά και στο μέλλον, οπότε και με τη παρούσα δουλειά δεν αποκλίνει από το funeral ήχο που τη χαρακτηρίζει, θυμίζοντας φυσικά συγκροτήματα ανάλογου ύφους, όπως “My Dying Bride”, “Saturnus”, “Draconian” κ.α.

Τα έξι κομμάτια του δίσκου σε χαντακώνουν ψυχολογικά με μια ιδιαίτερη ευκολία και αν δεν υπήρχε το death στοιχείο που τρόπον τινά σου δίνει μια αίσθηση δύναμης, το “Waters Of Lethe” θα σου αποστείρωνε τις αισθήσεις κάνοντας σε να πιστέψεις πως περπατάς το δικό σου “πράσινο μίλι”..!

Τα “Here’s To Death”, “For The Night Has Fallen” είναι doom διαμαντάκια, με ολόκληρο το “Waters Of Lethe” να μπορεί άνετα ν’ ακουστεί ως ένα κομμάτι!

Κάτι που τελικά θα με οδηγήσει να πω πως θα γούσταρα ν’ ακούσω κάτι που να με κάνει έστω και στιγμιαία να peakάρω περισσότερο, μιας και θεωρώ πως ο συνδυασμός του αργόσυρτου πένθιμου doom, σου αφήνει μια αίσθηση πως ο δίσκος είναι λίγο flat, με κίνδυνο να βαρεθείς αν φυσικά δε σ’ έχει συνεπάρει σε βάθος από την αρχή το άλμπουμ!

Συνοπτικά λοιπόν, το “Waters Of Lethe” πρόκειται για μια καλή δουλειά, που συνδυάζει μουσικά υλικά που δε θ’ αφήσουν κανένα fun του είδους παραπονεμένο, αφού η πεντάδα με όνομα Shattered Hope, νομίζω πως πετυχαίνει τελικά το στόχο της..!
Review
Ro0ckin'Athens
4/5
12.03.2014

Τέσσερα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, “Absence”, οι Shattered Hope κυκλοφόρησαν νέα δισκογραφική δουλειά και όσοι λάτρεις του funeral doom/death σπεύσατε! Ο λόγος για το “Waters Of Lethe”, ένα πολύ αξίολογο album, γεμάτο πεσιμισμό, αλλά και αισιοδοξία, αν σκεφτούμε το πόσο πολύ έχει ανέβει το επίπεδο της εγχώριας σκηνής.

Ας μπούμε όμως στο ψητό! Το “Waters Of Lethe” αποτελείται από 6 μεγάλης διάρκειας κομμάτια τίγκα στα αργόσυρτα βαριά riffs, στα βρώμικα φωνητικά του Νίκου και στις black metal επιρροές που “μαλακώνουν” με τα πλήκτρα της Ευγενίας. Το πρώτο κομμάτι του δίσκου ονομάζεται “Convulsion” και σίγουρα μια αναστάτωση στην προκαλεί, αφού αντιλαμβάνεσαι πως το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο μόλις ξεκίνησε. Doom δεν ήθελες; Να τα τώρα! Ύστερα σου σκάει το “For The Night Has Fallen”, ίσως το δικό μου αγαπημένο από το album και σίγουρα μια από τις καλύτερες συνθέσεις των Shattered Hope, αφού η ακραία διάθεσή τους δένει πανέμορφα με τα πλήκτρα, τα οποία εδώ παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο. Οι ταχύτητες κατεβαίνουν κι ακολουθούν τα “My Cure Is Your Disease” και “Οbsessive Dilemma”, με την κλασσική κλειστοφοβική ατμόσφαιρα του είδους να σε παρασέρνει… ώσπου ξαφνικά φτάνεις στο “Aletheia” και οι ταχύτητες ανεβαίνουν ξανά, χαριζοντάς μας ακόμη ένα πάρα πολύ καλό κομμάτι με εντυπωσιακά riffs. Και κάπου εδώ, το συγκρότημα αποδίδει φόρο τιμής στον κύριο εμπνευστή τους. “Here’s To Death” λοιπόν κι ό,τι σαπίλα (με την καλή έννοια πάντα) δεν έβγαλαν την προηγούμενη ώρα, μας την προσφέρουν απλόχερα μέσα σε 18 λεπτά. Εντυπωσιακό κομμάτι επίσης, αφού η ωριμότητα του σχήματος δεν κρύβεται, συνδιάζοντας όλες του τις επιρρόες σε μια σύνθεση.

Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν στους Shattered Hope, που, αν και δεν διεκδικούν βραβείο πρωτοτυπίας -δύσκολο για το είδος άλλωστε- έβαλαν τα δυνατά τους, δούλεψαν πολύ και μας παρέδωσαν την καλύτερη τους δουλειά ως τώρα. Οπότε, αφήστε στην άκρη τους Shape of Despair και τους My Dying Bride τώρα και πιάστε το φρέσκο και εγχώριο προϊον ρε. Και εις ανώτερα παιδιά!

Author: Αναστασία Παπαδάκη
Write a review