Скидка 57%

Majestic Downfall / Ansia - Split CD (CD)

doom death / avantgarde doom, Solitude Productions, Solitude Productions
Рекомендованная цена: 466.67 Р
200.00 Р
Вы экономите: 266.67 Р (57%)
Цена в баллах: 300 баллов
SP. 015-07 xn
В наличии
+

Две молодые и не похожие друг на друга группы этим совместным диском заявляют о себе миру и представляют слушателям свое собственное видение дум-метала. One-man-band из Мексики Majestic Downfall (за плечами музыканта 10-летний опыт игры в мексиканской death/doom группе Antiqua) культивирует стиль Европейской дум/дэт-метал сцены 90-х годов, смешивая его с современным думовым звучанием. Группа Ansia (Италия) занимается поиском новых звучаний в дум-метале. Музыка группы атмосферна и интересна своим нестандартным подходом. Сведение и мастеринг выполнил Alessio Fagrelli (бывший клавишник известной дарк-дум группы Deinonychus), который также исполнил клавишные партии в песне "I".

Треклист:
1 A Birds Departure 8:10
2 In An Ocean Of Fears 7:22
3 A Tear Of Understanding 7:38
4 Part I 13:40
5 Part II 5:51
6 Part III 15:37

Артист:
Majestic Downfall / Ansia
Страна артиста:
International
Год альбома:
2007
Название:
Split CD
Стиль:
doom death / avantgarde doom
Формат:
Compact Disk
Тип:
CD
Упаковка:
Jewel Case
Лейбл:
Solitude Productions
Кат. номер:
SP. 015-07
Год издания:
2007
Страна-производитель:
Russia
Review
Brutalism

A split with two bands. Majestic Downfall is from Mexico and active since 2006 when the solo man Jacobo left the band Antiqua. Ansia is a band from Italia and active since 2006 due to the will of finding new sounds into the doom scene.
But Majestic Downfall is opening the split with 3 songs that are more accessible than the 3 of Ansia. Doom with a groove. Low singing vocals, piano, flute and melancholic guitars. And the second song "In An Ocean Of Fears" they continue what they started. But the last song of Majestic Downfall is more up tempo and sounding heavier that the previous two.
The songs of Ansia on the contruary are sounding darker and more obscure. Long soundscapes with tormenting voices in slow songs. Also a piano here and there. The second song has an sound effect like you are listening to a scratched vinyl album. Maybe it is not a real song but more of a long interlude. The 3rd part is real depressing and suffering as you can hear in the vocals and in the middle of the song you get a couple of minutes sound fx.
This split show two different bands and which one you like you have to decide for yourself.
Review
Zwaremetalen
22.04.2008

Om een tweetal nieuwe bands te presenteren komt Solitude Productions met een split van het Mexicaanse Majestic Downfall en het Italiaanse Ansia.

De one-man-band Majestic Downfall komt met vrij klassieke doom/death op de proppen waarbij de link met oude My Dying Bride vanzelfsprekend snel gelegd is. De man achter deze naam Jacobo, weet echter wel goed in het gehoor liggende riffs en zangpartijen ten gehore te brengen waardoor er geen sprake is van klakkeloos kopiëren. De productie van de drie tracks van Majestic Downfall is er echter nog één die meer thuishoort in de demoperiode van bands, te iele gitaren, te vlakke grunt. Geef deze band een goede, volle productie en je krijgt een mooi product waarbij hopelijk beter opvalt dat Majestic Downfall een verdomd lekker stukje doom fabriceert.

Het Italiaanse Ansia komt met een stukje origineler geluid, een avant-gardistische vorm van blackish funeral doom waarbij ik aan een wat tragere en vlakkere versie van Bethlehem zit te denken. Een tikkie meer funeral en een wat mindere extreme en lagere zang. Door een goed gebruik van sfeermomenten weet dit deel van deze split mij wat meer te boeien. Ansia laat een lekker griezelig sfeertje uit je speakers komen wat vooral tijdens de samples/keyboardmomenten erg plezierig is. Ik hoop meer van deze groep te gaan horen, maar aangezien zanger/bassist/toetsenist Ethere er onlangs mee gekapt is vraag ik me af of dat nog gaat gebeuren.

Author: Jan Hendriksen
http://www.zwaremetalen.com/recensie/10242/Majestic-Downfall-Ansia-split.html
Review
Live4metal

When it comes to Doom, then Solitude Productions are fast becoming the masters in discovering great new talent. Here they present a split cd which features, Majestic Downfall, a Mexican one man band with a passion for 90s UK Doom and an Italian outfit, Ansia, who favour a more sparse, somnolent approach.
A quick bit of research reveals that the Majestic Downfall side of the cd is actually the 2007, The First Abyss demo, but if you've not heard the band, or the cd before, then you are in for a treat. This is well played Doom, with Deathly vocals and is just about on the right side of sombre. It sure as hell isn't about sunshine and flowers, but it is melodic
enough, and catchy enough to appeal to appeal to more open minded Metalheads, rather than just Doomheads. Just imagine a slightly happier version of My Dying Bride.
From the accessible Majestic Downfall, we move a few rungs down the gutter, to the despairing strains of Italy's Ansia. Fucking hell, this is a miserable band. You'd think they lived in a war torn and ravaged land by the absolute despondency that they create, but no, they live in a sunny climate that's full of beautiful women. But I guess something has really pissed them off, otherwise their music wouldn't be so funereal. With three songs spread over 35 torturous minutes, this is a mightily depressing listen and not one for the faint-hearted.
Overall, this is a very interesting release, with two completely different bands from the Doom genre represented.

Author: Steve Green
Review
Evillized
28.032008

Das russische Label Solitude Productions hat in den letzten Monaten mit einigen interessanten Veröffentlichungen für die Anhänger von düsteren Klängen von sich reden gemacht.

Auf der vorliegenden Split-CD dürfen zwei weitere, mir bis dato unbekannte Bands für die Seelenpein der Zuhörerschaft sorgen.

Den Anfang macht das mexikanische Ein-Mann-Doomprojekt Majestic Downfall, welches das Kind von Multiinstrumentalist Jacobo ist. Nach 10 Jahren Mitgliedschaft bei der Death/Doom-Band Antiqua hat Jacobo beschlossen, der Welt seine eigene Vision der schweren Klänge zu präsentieren. Dabei bedient er sich einer Mischung aus klassischem Doom und Funeral Doom. Melodische Gitarren und teils recht eigenwillige Keyboardklänge sorgen für die düstere Stimmung. Der Gesang bewegt sich zwischen tiefen Growls und – vor allem bei dem zweiten und dritten Track – klagendem und leidendem Klargesang. Als Vergleich dürften Bands wie My Dying Bride oder auch neue Celtic Frost herhalten. Deren Klasse erreicht man zwar nicht ganz, gefallen kann die Mucke aber dennoch.

Noch einen Schritt weiter gehen Ansia. Gegenüber dem italienischen Projekt – Sänger Ether hat die Band mittlerweile verlassen – klingen Majestic Downfall schon fast fröhlich. Ansia klingen dunkel und böse. Der Gesang kriecht als unterirdisches Geröchel, hallend, irgendwie verzerrt direkt aus den Schlünden der Hölle aus den Boxen. Ein wehmütiges Pianointro und schwere Riffs, endlos wiederholt sorgen für eine dunkle Monotonie. Vor allem „Part I“ und „Part III“ bestechen durch eine brutale Heaviness, welche den Hörer jeweils über 13 Minuten in die Tiefe zieht während „Part II“ mit ruhigen Gitarren und dunklen Keyboard-Klangcollagen für eine düstere Stimmung sorgt. Einzig ein paar melodischere Gitarrenparts bei „Part III“ sorgen für eine dezente Aufhellung in dem endlosen Schwarz. Kaum zu glauben, dass man im heissblütigen Italien zu solcher Düstermucke fähig ist.

Wer dem kommenden Frühling mit all seiner erzwungenen Fröhlichkeit trotzen will, ist mit dieser Split-CD auf jeden Fall bestens bedient.

Author: Andreas Weber
Review
Archanic-Magazine
02.04.2008

Here’s an interesting release: a split CD between two bands that not only sound completely different, but they also originate from two completely different continents. Majestic Downfall hails from Mexico, whereas Ansia has its feet planted in Italy, making both bands worlds apart. Furthermore, oddly enough, the album is released through the Russian label Solitude Productions… talk about an international cooperation.

First up is the one-man army, Majestic Downfall. Jacobo (music and vocals) brings us 3 tracks of pure doom/death nature in the vain of old Anathema with a touch of Novembers Doom. What you can expect is heavy, melancholic and rather slow tracks that catch the true essence of doom to the point. Although the songs all follow the common recipe – heavy riffs, deep growls, sorrowful keyboard parts and slow paced drumming – and therefore do not present anything new to the world, however, the rather lengthy tracks (8 minutes on average) do not present a single dull moment either. In fact, the tracks are quite heavy and passionate, filled with mournful and bitter emotions. One minor setback would be the high-pitched keyboard melody in “A Birds Departure.” Not only does it slightly hurt the music, it is also quite annoying and hurtful to my ears as well. Yet, on “In an Ocean of Fears” (my favorite of the three tracks) it comes off rather pleasantly, giving the track an extra flavor. In any case, 3 tracks were more than enough to get oneself hooked on this majestic and awfully melancholic music. Brilliant!

Next up is Ansia with three tracks of pure funeral doom, not for the faint of heart. At over 30 minutes, the songs carry you into its painful melancholy, leaving you in a stage of utter despair. Don’t expect straightforward music. It takes time before these requiems of death set in and enwrap you in its breath-taking shadow. The tracks tend to progress slowly, where the chords seldom change – although I must say, the guitar work is very remarkable, especially for its heaviness. The drumming is also quite dreary (inducing a trance-like state), the keyboard melodies are exceptionally beautiful (take for example the intro and outro of “Part I”), the bass-lines enhances the cold and eerie emotions of the music and the painful screams sound as if they were coming from a funeral pyre. Indeed, this highly melancholic music is quite impressive! Ansia is definitely a band to look out for: with only 3 tracks, they have proven to possess the right ingredients.

Solitude Production has done an outstanding job in putting forth an extremely sorrowful doom album. Although both bands sound completely different, I highly praise both for their tragic music! It is heavy yet quite depressive; bitter yet beautiful. In short: a must-have for fans of beautiful, dark and emotional doom metal!

Author: Randall Ras
Review
Burningblack

This album contains the first professional releases of these two bands (which are unavailable separately); Majestic Downfall, hailing from Mexico, and the Italian band Ansia, both bands released only a self-released demo each one before this Split Cd under Solitude Productions… The first half of this split album belong to the Mexican one man band Majestic Downfall, which delivers here three tracks of European styled Doom Metal highly influenced by the sound of early Paradise Lost and Katatonia that is to say, melodic and atmospheric riffs accompanied by mid paced drumming, deep growling vocals and some decent keyboard lines… pretty standard by still quite interesting. The vocal work of Jacobo is probably the strongest and most extreme element of this entire work delivering passion and obscurity in shape of infernal vocalizations mixed with occasional clean lines. The varied and rather rocking structures fill every composition reaching its highest point at the closing track of this half “A Tear of Understanding”, at this song Majestic Downfall unleashes its obscure potential, slightly detaching its sound from its influences and showing a little more innovative facet. This half is definitely a rather unoriginal but still enjoyable slab of Doom Metal… The second half of this album belongs to Ansia, this Italian trio formed by Ruben (drums), Steven (guitars) and Ethere (vocals, bass, synths) plays a highly atmospheric and ethereal blackish Doom Metal, where the incidental keyboard atmospheres mixed with some tenebrous, hypnotic guitar lines and a cadent, agonizing drumming are the responsible for a magnificent, grim and decadent feeling. The drowned and infernal vocalizations are the perfect complement for the whole atmosphere, contributing with a remarkable blackened and extreme touch. This whole work has a really remarkable paranormal feeling surrounding the three tracks this half contains; just listen to the fifth track “Part II”, the shortest track of this half, at this relatively short interlude the synthesizer’s oneiric sound harmonized by some quite dissonant guitar lines and some interesting sonic effects perfectly exemplifies the disturbing and obscure feeling of Ansia. I definitely prefer the Ansia’s half, even when Majestic Downfall certainly delivers here some quality music; the Italian band shows here a much more original and disturbing proposal… Anyway, this album, as a whole, is a very interesting piece of obscure and wintry music and is definitely a nice debut from these two raising bands... (AP)
Review
Fobia Zine
3/10
09.04.2008

Zřejmě každý redaktor Fobiazinu si již prošel recenzí nějaké z ruských doom metalových kapel nebo alespoň počinu od ruského vydavatelství. Jen mě se to zatím vyhýbalo, ne však navěky, už je to tu. Split Majestic Downfall a Ansia nechť je mým očistcem.

Nemohu říci, že bych neměl rád doom metal, některá alba My Dying Bride nebo třeba Anathemy či Cathedral si občas poslechnu, ovšem vybírám si ty kusy, které mají hlavu a patu a hlavně u kterých neusnu. Obě recenzované sebranky právě toto postrádají. Nechápu, že je to v Rusku tak v kurzu, zřejmě se opijí vodkou a pak trudomyslně rozjímají nad svou špatnou ekonomickou situací a tak vzniká ruská láska k doom metalu, který by si zasloužil svou vlastní škatulku, kterou bych nazval třeba misery metal. Celé splitko je doslova narvané unylou pomalostí, kde ve snaze zachytit co nejlépe své utrpení, hudebníci totálně zapomínají, že jsou hudebníci a pomocí svých nástrojů spíš vzlykají (což by mohlo v doom metalu znít jako chvála, ale to by bylo chybné chápaní). A ve výsledku se tak tragedie, kterou kapely prožívají odráží do kvalit tohoto alba, protože to je totální tragedie. Troufám si tvrdit, že s tímto dílkem by měli problémy i zarytí fanoušci doom metalu.

Zvukově se nejedná o nic nepovedeného,
to bych jim křivdil, ale to je asi tak všechno. Musím se přiznat, že jsem měl co dělat abych to vůbec dokázal doposlouchat. První sebranka je z Mexika a popravdě byl jsem dost překvapen, že tak horkokrevný národ může hrát doom metal, ale zřejmě ano, nechme je v tom. V pomyslném souboji u mě vítězí spíš druhá Ansia z Itálie, u které alespoň tu a tam vykoukne osamělý pěkný nápad, který je však během několika opakování opět o ničem. Líbí se mi zde však časté používání různých netradičních zvuků a celkově zajímavější pojetí. Kdyby ze skladeb 10 minutových udělali 5x kratší věřím, že by to mohlo být zajímavé.

Škoda slov, tohle prostě buď chytne nějakého totálního maniaka anebo se to líbit nebude. Předpokládám, že až nový trend EMO (myslím tim nový trend přetvářky současných puberťáků, neplést s HC) zjistí, že existují kapely jako Ansia nebo Majestic Downfall, tak budou z těchto doomařů superhvězdy, ale do té doby nevim, nevim.

Author: Dharm
Review
Metalglory
3.5/10
30.03.2008

Bei dem hier vorliegenden Scheibchen handelt es sich um eine Split-CD des Solo-Projekts MAJESTIC DOWNFALL aus Mexico und den Italienern ANSIA, vertrieben von dem russischen Label „Solitude Productions“. Eine Kollaboration quer über den Erdball quasi, die jedoch leider keine Sternstunde der Musik hervorbringt.
Eröffnet wird die CD von den drei Songs des Mexikaners Jacobo Cordova, welcher wie erwähnt unter dem Titel MAJESTIC DOWNFALL operiert. Wenn mir dieses Wortspiel nun gestattet sei, findet in der ersten Hälfte der Split-CD ganz klar ein „Downfall“ statt, als majestätisch kann man diesen aber ganz sicher nicht bezeichnen. Geboten wird durchschnittlich produzierter Doom Metal im Stile der 90er Jahre, mit manchmal einsetzender synthetischer Geige, dem obligatorischen Piano, Death-Growls, ab und zu hinzustoßenden melodramatischen Sprech/Gesangsparts und leider nicht nur traurig klagenden, sondern meist eher schräg kreischenden Gitarren. Da ich nichts davon halte, Bonuspunkte für Bands zu geben, nur weil sie aus einem metallisch benachteiligten Land kommen, schafft es Herr Cordova mit seinem Beitrag zu diesem Doppel auf keinen weiteren Kommentar und lediglich 3.0 Punkte.
ANSIA beginnen ihren Part hingegen hoffnungsvoll mit sphärischen Piano- und Keyboardklängen, die nach den schrillen Audioattacken aus Mexiko fast wie Entspannung anmuten - doch leider hat der Gott des Doom Metal auch hier kein Einsehen und die Trommelfelle werden bald wieder stark strapaziert. Auch ANSIA haben sich dem eher klassischen Doom Metal verschrieben, versuchen aber durch ruhige Parts und sphärischen Keyboardeinsatz mehr Atmosphäre und Experimentelles in ihre Songs einfließen zu lassen. Dies gelingt ihnen auch ansatzweise gut, was jedoch nicht darüber hinwegtäuschen kann, dass die Metalparts schleppend unspektakulär sind, die Vocals (beabsichtigt?) nach im Kohlekeller aufgenommenem Schwarzmetall klingen und auch hier wieder vereinzelte Stellen (ebenfalls beabsichtigt?) anscheinend mit ungestimmten Instrumenten eingespielt wurden.
Besser als MAJESTIC DOWNFALL, aber leider immer noch nicht gut, sind mir die drei Songs der Italiener auch gerade mal 4.0 Punkte wert.
Summa Summarum und kurz gefasst handelt es sich hier also um eine Split-CD, die man selbst als Doom-Fan gerne links liegen lassen kann - Verpassen wird man nichts.

Author: Gorlokk
Review
Metal-Norge
4/10
29.03.2008

Det er mye skrot som har kommet fra Russiske Solitude Productions i løpet av de siste par åra, og selskapet forsøker på ingen måte å gjøre skam på myten om russernes sans for rimelige løsninger. Spøk til side, så står nok antageligvis selskapet, med promotion og trykk for den desidert mest gjennomførte delen av denne utgivelsen. Det er ingenting av musikk som gjør meg like ille berørt som demo-doom, og disse to bandene er farlig på vei til å høres ut som de fortsatt er stasjonert på gutterommet.
Dette er unødvendig nok en split mellom et mexicansk enmanns-death/doom-band og et italiensk doom-band. Majestic Downfall fra Mexico består av Jacobo Cordova, og står muligens for det mest interessante av de to bandene representert her. De tre første innslagene, signert Majestic Downfall temmelig klassisk death / doom ala tidlig My Dying Bride / Anathema. Musikken er preget av ganske dårlig vokal, men tidvis ganske freske og melankolske riff som bringer tankene tilbake til nettopp de aller første skivene i denne sjangeren. Laber produksjon, mye skranglete synth tilsmusser dessverre det allerede ganske tannløse lydbildet, og til tross for brukbare innslag i blant, finner jeg ingen grunn overhodet til å ikke sette på noe My Dying Bride i stedet for dette.

Ansia prøver seg på en mellomting mellom Jesu og Esoteric, men treffer liksom verken det litt utsvevende og ritualistiske med Esoteric, eller det hypnotiske og messende med Jesu. Bandet har endel kult på gang, men med denne produksjonen kommer ikke detaljene i musikken verken godt nok, eller riktig nok fram. En detalj som det kan ødelegge hele opplevelsen, da et band som har låter på 14-15 minutter over de samme hypnotiske partiene er totalt avhengig av en helhetlig og gjennomført produksjon. Jeg vil gå så lang som å påstå at produksjonen i dette tilfellet utgjør halve opplevelsen. For kjedelig, rett og slett, jeg får bare lyst til å sette på Esoteric.

Author: Robert
Review
Atmospheric.pl
4.5/10

Split zespołów: meksykańskiego MAJESTIC DOWNFALL i włoskiego ANSIA to bardzo trafne zestawienie. Wprawdzie pochodzą z bardzo odmiennych zakątków świata, ale obydwa grają muzykę garściami czerpiącą z kanonu doom metalu pierwszej połowy lat `90. Każdy z nich umieścił na tym pozbawionym tytułu wydawnictwie trzy długie kompozycje, łącznie trwające zegarową godzinę. Są one klimatyczne, mroczne, dołujące. Doom/deathowy MAJESTIC DOWNFALL to projekt multiinstrumentalisty o imieniu Jacobo. Muzyk ten już blisko 20 lat temu tworzył dark metal pod nazwą ANTIQUA, firmuje również death/thrasowy TICKET TO HELL. Na splicie z ANSIA umieścił swoje pierwsze demo „The First Abyss” z 2007. Tempa utworów MAJESTIC DOWNFALL są wolne lub umiarkowane. Nawet jak się nierzadko ożywiają, muzyka nie traci nic ze swojego posępnego, ciężkiego charakteru. Taki też jest growl - głęboki, grobowy. W klasyczny sposób (chociaż nie dominujący na płycie) są także wykorzystywane w tej muzyce instrumenty klawiszowe. Gitarowe riffy mają w sobie pewną melodię. Kompozycje MAJESTIC DOWNFALL tak są skonstruowane, że wdziera się do nich charakterystyczna dla tego stylu monotonia, ale i tak słucha się ich dobrze. Część albumu należąca do ANSIA to ponownie cała demówka tejże grupy z roku 2006, zatytułowana po prostu „I”. Pierwszy utwór rozpoczyna się delikatnymi, fortepianowymi frazami z syntezatorami brzmiącymi jak skrzypki (nagrał je dla Włochów klawiszowiec, który kiedyś współpracował z holenderskim DEINONYCHUS, a i zajął się miksem ich materiału). I jest to dobry wstęp do twórczości tej kapeli, której muzyka jest jeszcze bardziej osadzona w kanonie gatunku. ANSIA jest mocniej ortodoksyjnym tworem funeral doom metalowej materii muzycznej, wzbogaconej o elementy ambient i black (hm, połączenie trochę przypominające polski HOLY DEATH). Różni się od MAJESTIC DOWNFALL tym, że brzmi bardziej podziemnie i gra jeszcze wolniej. Pochody perkusji w „Part I” i „Part III” są jednostajne aż do bólu, przygnębiają strasznie. Gardłowy growl chwilami brzmi nieludzko. W ostatniej kompozycji jest tak zdeformowany, że można go nazwać „martwym krzykiem” lub „głosem zza grobu”. Przybrudzone gitary, jakie stosuje ANSIA, wcale nie są odległe od blackowej estetyki. Zaś „Part II” to ambientowa miniaturka, znacznie odbiegająca od stylistyki całego wydawnictwa. Rosyjskiej wytwórni Solitude należy się uznanie za wyhaczenie dwóch ciekawych zespołów z innych krajów. Split MAJESTIC DOWNFALL / ANSIA jest kierowany do najwierniejszych fanów doom metalu opartego na sprawdzonych wzorcach, począwszy od MY DYING BRIDE...

Author: Kasia
Написать отзыв