Helevorn - Forthcoming Displeasures (CD) Digipak

dark metal, BadMoodMan Music, BadMoodMan Music
12
Цена в баллах: 1200 баллов
BMM. 028-10 xs
Нет в наличии
Второй полноформатный альбом великолепной испанской группы. За свою одиннадцатилетнюю историю группа успела отыграть множество концертов у себя на родине и за её пределами, поучаствовала в трибьюте группе Katatonia, и выпустила в Испании свой дебютный альбом и получила множество лестных отзывов о своём творчестве в различных музыкальных изданиях. И теперь, поиски музыкантов в области звучания и стремление к высококачественному звуку воплотилось в их новой работе «Forthcoming Displeasures»! По-настоящему эмоциональная музыка группы, сочетая в себе оттенки грусти и печали, способна найти широкий отклик среди слушателей, и, в первую очередь, среди тех, кому близки поздние работы таких групп, как Katatonia, Paradise Lost и Draconian. Профессиональное оформление альбома воплотилось в издании в формате диджипак.

Треклист:
1 From Our Glorious Days
2 Descent
3 Two Voices Surrounding
4 To Bleed Not To Suffer
5 Revelations
6 Hopeless Truth
7 Yellow
8 On Shores (Of A Dying Sea)

Артист:
Helevorn
Страна артиста:
Spain
Год альбома:
2010
Название:
Forthcoming Displeasures
Стиль:
dark metal
Формат:
Compact Disk
Тип:
CD
Упаковка:
Digipak
Лейбл:
BadMoodMan Music
Кат. номер:
BMM. 028-10
Год издания:
2010
Страна-производитель:
Russia
Review
Pitchline Zine
8/10
12.08.2011

No es nada sencillo sacar una banda adelante cuando perteneces a una isla, desde luego. Para alguien como yo que vive en las Islas Canarias, las dificultades a la hora de conseguir que un grupo pueda llegar hasta donde quiere se multiplican por 3, y eso que no formo parte de ninguna banda. Las salas, el público, los medios… todo se reduce de una manera muy considerable, más de lo que ya puede ser en la propia península del país.

Pero quien quiere, puede, y no es un obstáculo difícil de superar. Y si no, que se lo pregunten a Helevorn (nombre que hace referencia al lago Helevorn de la obra El Silmarillion, de J.R.R. Tolkien), que asentados en las Islas Baleares, han conseguido ganarse un nombre poco a poco no sólo dentro del país, sino también fuera en un cierto sector underground. Prueba de ello es su segundo y último disco Forthcoming Displeasures, lanzado bajo BadMoonMan Records, sello discográfico ruso que ha editado material de bandas entre las que se encuentran Kauan, Tears Of Mankind y The Morningside. No sólo eso, sino que el disco además ha sido producido por Jens Bogren y Johan Ornborg, quienes han producido a bandas como Katatonia, Opeth, Bloodbath y Paradise Lost.

Ya centrándonos en el disco, nada más comenzar con From Our Glorious Days, nos damos cuenta de que, en estos 5 años que han pasado desde su debut Fragments, Helevorn ha evolucionado notablemente en su sonido, pues si antes basaban todas sus ideas en el Doom Metal más misántropo, con Forthcoming Displeasures han decidido dar una vuelta de tuerca más fuerte hasta el punto de llegar a mostrar un sonido más propio del Doom/Death de bandas como Swallow The Sun, Mourning Beloveth o, acercándonos más a nuestras tierras, Evadne, que al Doom más propio de Paradise Lost con resquicios del Gothic Metal, lo cual no quiere decir que se hayan desprendido totalmente del sonido que presentaban en Fragments. Se podría decir que dicho lado ha pasado a un segundo plano, mientras que han querido reforzar el lado más Doom/Death que ya dejaban entrever en Fragments.

Quizás esto les haya restado algo de la personalidad que perfilaban en su antecesor, pero ante este contratiempo, se contrarresta con un trabajo más elaborado, y con una evolución que le ha sentado igualmente bien a la banda. Comenzando por la inclusión de un guitarra más a manos de Sandro Vizcaíno, lo que les ha ayudado a jugar más con las composiciones, cosa que se nota bastante en temas como Revelations junto con esos coros que pueden apreciarse al fondo, y por una mayor presencia del teclado en los temas, lo que le da una mayor aura depresiva a la música de Helevorn. También cabe destacar la voz de Josep Brunet, que ciertamente ha madurado en estos últimos 5 años, con un mayor registro de voces y profundizando más en los growls, sin dejar de lado su faceta más limpia y clara, la cual también se ha vuelto algo más melancólica que la que presentaba en Fragments, algo que se puede apreciar más claramente en Hopeless Truth (atentos a ese pequeño toque “árabe” que se puede apreciar en el tema).

La composición de los temas se muestra más enriquecida si cabe, añadiendo nuevos elementos como violines en alguna sesión (Two Voices Surrounding). Las revoluciones en el ritmo han bajado considerablemente en gran parte de los temas, lo que no quiere decir que presenten algún momento más directo (vuelvo a remitirme a Revelations). Y por último, un sonido mucho más pulcro gracias a la mano de Jens y Johan, evidentemente.

Un disco que pierde en unos aspectos y que gana en otros, pero que deja una cosa bien clara: Helevorn desprende calidad, y hay que empezar a tener un ojo bien puesto en ellos.

Author: Soulkiller
Review
The Streets
8/10
19.05.2010

Helevorn var for mitt vedkommende flunkende nytt bekjentskap. Det for tiden fem manns sterke orkesteret kommer fra Spania, nærmere bestemt ferieøya Mallorca. Bandnavnet er visst nok hentet fra Tolkiens bok ”The Silmarillion”, der Helevorn er navnet på en innsjø. ”Forthcoming Displeasures” er deres andre fullengder og andre offisielle utgivelse, noe som helt klart må regnes som beskjedent antall for et band med en fartstid fra 1999. Uansett, vi snakker her om en smakfull blend av dark-gotisk-doommetal, med er særdeles fyldig, mørkt og ikke minst melodiøst lydbilde. Jeg får en del assosiasjoner til Moonspell når jeg lytter til dette, noe som etter min smak ikke er noe minus i margen. Storslått og stemningsfull musikk, pakket i slik jeg ser det, et smakfullt og elegant cover. Alt i alt, en vakker utgivelse.

Author: AnneCamilla
Review
Funeral Wedding
5/5

Uma grata surpresa vinda das terras espanholas, já em seu segundo álbum nos brindando com seu melodic death doom.
O disco abre com From a Glorious Days e uma das coisas que mais nos impressionam, além do senso melódico da banda, são os vocais de Josep Brunet, que vai do gutural ao limpo e volta ao gutural e continua impecável.
O timbre gutural do rapaz lembra os tempos áureos do Nick Holmes só que um pouco mais encorpado, talvez pela melhor produção dos tempos de hoje do que há 20 anos atrás.
Descent a faixa seguinte é mais doom que a faixa de abertura com um trampo muito bom de guitarras e os “climas de teclado” são na medida certa, sustentando os voices e não atrapalha em nada o som. A quase My Dying Bride Hopeless Truth, vide os vocais que lembram o Aaron Stainthorpe, também é uma faixa fodástica, no melhor sentido da palavra.
É um tanto complicado de resenhar esse disco na íntegra pelo fato das faixas serem todas muito boas e ficar destacando essa ou aquela fica um pouco complicado, então é preferível ficar ouvindo e deixar para você leitor o cargo de destacar qual são as melhores. Vale citar ainda as belas passagens de cello em algumas faixas que são de arrepiar e agora nos resta torcer para um novo lançamento e que venha tão bom quanto esse material.
Review
Pest Webzine

Spanish Helevorn was formed back in 1999 in Palma de Mallorca and up until now they have released only 1 EP and 1 full-length, so this is their second opus, an 8 tracks effort lasting for almost 55 minutes. Helevorn a similar path of bands like Swallow The Sun, Draconian or Novembers Doom, and the mature level of their compositions suggests that we're dealing with a band that might actually make it in this Gothic Doom Metal field and reach levels as the abovementioned bands. "Forthcoming Displeasures" is based on melancholic, even nostalgic atmospheres created by a good mix of guitar riffs and leads supported by a solid rhythm section, subtile but vrey present keyboard backgrounds, violin parts here and there, and a good display of growls plus clean vocals (I would have liked a bit more of the clean vox though). An album that after 2 tracks I thought will bore the hell out of me, but it actually captured my attention gradually after the third track and became even more interesting after the second listening.

Author: Adrian
Review
Necromance
9/10

Tras debutar en el año 2005 con "Fragments" los mallorquines HELEVORN vuelven a la escena con un nuevo trabajo para deleite de todos los fans del Doom Metal más clásico y de alto nivel; "Forthcoming displeasures" es su nueva obra, un CD grabado en los estudios Urban bajo la producción de los maestros Jens Bogren y Johan Ornborg (KATATONIA, OPETH, PARADISE LOST...) que le han dado ese toque propio a su sonido. Los temas que componen este trabajo gozan todos de una excelente calidad compositiva, lo que demuestra que esta banda se toma muy en serio el trabajo de componer; los temas suenan realmente profundos y épicos, y nos traen a la mente las mejores épocas de KATATONIA, PARADISE LOST, MY DYING BRIDE... con ese sonido depresivo, con un toque de agresividad y unas melodías "tristes" y oscuras propias de las bandas de este estilo; acentuadas por unos teclados que lo que hacen es engrandecer ese toque "dark metal" que caracteriza a las bandas que mueven por estos terrenos. No faltan los distintos registros vocales obra de Josep Brunet, que alterna registros limpios y profundos con partes más rasgadas y agresivas, acopladas perfectamente y en todo momento con cada uno de los temas. Un trabajo que desde mi punto de vista tiene todos los alicientes para triunfar tanto dentro como fuera de nuestras fronteras y que no tiene nada que envidiar a los trabajos de bandas de renombre dentro de este estilo; esperemos que reciba el apoyo y critica que realmente se merece y coloque a HELEVORN en un puesto alto dentro de la escena Doom nternacional. Ellos han puestro un gran producto en la calle ahora solo falta que vosotros les apoyéis al 100%.

Author: David Déniz
Review
Hijos del Metal #4

Segundo trabajo de la banda mallorquina tras su “Fragments” del ’05 y que completa su discografía con la demo “Prelude” del ’01. Si con su anterior trabajo la banda se gano un nombre dentro de la escena doom internacional con este “Forthcoming Displeasures” solamente pueden confirmarse como unos grandes. Habrá todavía quienes busquen fuera
lo que tenemos en casa, pero Helevorn tienen talento suficiente para codearse como vienen haciendo con amigos suyos de profesión como My Dying Bride, Draconian o Swallow the Sun con quienes ya han compartido gira española e incluso en escenarios extranjeros. Musicalmente el sexteto nos muestra un disco muy compacto, con las ideas
muy claras y bien desarrolladas. Melodías tristes rozando el sufrimiento, teclados envolventes bajo un aura de misterio a cargo de Enrique Sierra, una base rítmica a cargo del batería Xavi Gil y el bajista Toni Mainez (quien abandona la banda siendo reemplazado por Guillem Morey) al servicio de la música, lineal pero sólida. Las guitarras de Samuel Morales y Sandro Vizcaíno se muestran tranquilas, reforzando la parte sentimental de la música casi haciendo una segunda voz a Josep Brunet quien demuestra su versatilidad con las voces guturales y las mas líricas donde más que cantar el tema lo va narrando. Si hay algo que me ha cautivado de Helevorn es que, a pesar de la homogeneidad de los tempos doom, lentos, pomposos, largos recorridos musicales que se extienden hasta los más de seis minutos y medio por tema, encontramos cambios de ritmo, temas más ambientales como “Descent”, “Yellow” y otros mas enérgicos como “Two Voices Surrounding”, mi favorita, y “Revelations”. “Hopeless Truth” parece que va a desatar una ráfaga de guitarras potentes y de repente te sumergen en los paisajes
mas lúgubres de la banda para después volver a coger una intensidad donde la batería tiene su mayor protagonismo. Destacar el uso del Chello en los temas “Descent” y “To Bleed not to Suffer” que recalcan mas la expresividad de la ambientación que recrea la banda. Otro aspecto a valorar de la banda es su modo de trabajo, tranquilos pero
haciendo las cosas con cabeza, han sabido apostar por ellos mismos, haciendo una inversión y trayéndose a Mallorca a Jens Bogren y Johan Örnborg, quienes han trabajado para peth, Katatonia, Paradise Lost…, para grabar y producir el disco y eso se nota en el resultado final. Además el aspecto visual del grupo, con un buen gusto a la hora de decidir el artwork realizado por Robert Hoyem. Si te gusta el doom de My Dying Bride y el gótico de Paradise Lost, Helevorn son tu banda, no los dejes escapar.

Author: Raúl Sújar Pozo
Review
Metal Library
7/10
09.01.2011

Испанская тоскливая бригада, несущая мрак по своей солнечной земле в лучших традициях Draconian, Swallow The Sun, ну и соответственно, Katatonia, выдала скачок в качестве своего материала, являя значительный прогресс со времен первой (уж не знаю, что такого, многообещающего во "Fragments" было...) пластинки, протащившейся по ушам, с не отличным, мягко говоря, качеством записи и средненькими песнями. На "Forthcoming Displeasures" ныне все отлично и в плане творчества и качества. Плотный, пульсирующий мягким, но уверенным басом округлый звук агрессивен и мелодичен одновременно, словно ледяной пушистый сугроб, сквозь который постоянно прорывается, с небольшими перерывами на брутальные риффовые запилы, вечно простуженная в северном наследии соло гитара. Чуть притушенные ударные и звенящие на заднем плане клавишные фоны с пианино, дорисовывающим чужие, а не созидающем свои партии дополняют полный джентльменский набор депрессивного время препровождения. А сверху голос Джосепа Брунета, обладающего хорошим, сочным гроулом, правда не вытягивающим рык "по нотам" и чистым отрешенным, даже с финскими нотками, чистым вокалом, болтающимся где-то в средних частотах. Какая из двух ипостасей лучше, сложно сказать, потому что при своих технических недостатках чистый голос оказывается мило не манерным, несущим грусть без привычного пафоса.

Композиционно ничего нового и оригинального Helevorn не придумывают, оттачивая мастерство сочинения среднетемповых, с редкими суровыми задумчивыми замедлениями в отдельных композициях (да, собственно и размахнуться толком негде, в длительностях до семи минут) и вспархивающими вверх готик металическими эпизодами лиричной легкости. Нет излишнего давления, мрака и отчаяния, зато есть приятные мелодии и некая умиротворяющая атмосфера, наиболее характеризующая альбом как привлекательный для слушателя. Показательно хорошо идет не сложная мягкая "Two Voices Surrounding" с преимущественно вокальной мелодией чистого голоса, после самого тягостного на диске "Descent", поспорить с коим в данном контексте, готов только "Yellow" напомнивший единение Draconian с аскетизмом Paramaecium. С гитарными гармониями не все безоблачно – они сборная модель из экстракта стиля, и совершенно не запоминаются, но в нужной степени побеждают сухость дебютника. А клавишные напротив, не претендуя на первые роли, оказываются достаточно тонкими и интересными, пусть, к сожалению и несамостоятельными. В четвертом треке все источники красоты сменяет струнная секция со скрипкой и акустикой, прекрасно вписавшаяся в песню, оставляя намек на немецкие художественные мотивы готической лиричности, внесение которых в дальнейшем в музыку могло бы сослужить добрую службу испанцам. В конце пластинки немного играет на разнообразии собственной сидячей деятельности ударник, обрабатывая иные схемы построения песен, концентрируя их движение вокруг себя на "Hopeless Truth" и "On Shores (Of A Dying Sea)", что являет самые интересные моменты работы ближе к слушателю именно в окончании диска.

Про оформление и содержание, кроме того, что первое смахивает на классические схемы образования "настоящего печального альбома" от Трэвиса Смита более чем, а второе, в связи с бумажным промо-пакетиком, в котором доставлен диск, не узнано, но вполне предсказуемо, а местами даже разборчиво на слух, сказать не смогу. Зато в моих силах ответствовать, что рекомендуется данная работа для любителей минорного doom названных выше эталонов – разочаровать Helevorn не удастся никого из слушателей, другое дело, что хитом фонотеки и любимым кругляшом среди новинок ему тоже не стать, пока на горизонте маячат сами живые мастодонты.

Author: Maliceth aka Алк.
Review
Shapeless Zine
7.5/10

Chi ci legge abitualmente sicuramente si sarа accorto che qui a Shapeless in genere apprezziamo molto le uscite della Solitude Prod. e della sua costola Bad Mood Man: l'etichetta russa, infatti, sa scegliere con oculatezza i propri artisti, cura molto bene il prodotto e in genere non scade mai nella banalitа. Poi, come и ovvio, ci sono dei veri e propri capolavori che si elevano sopra la media di parecchio (l'ultimo album dei Kauan, per esempio) e ci sono anche dei semplici lavori di 'consolidamento', chiamiamoli cosм. Intendo quei lavori che magari non sposteranno di un centimetro quanto giа fatto da altri, nй si distinguono per una qualitа davvero eccelsa, ma che comunque mantengono vivo il genere e, nel caso dell'etichetta, confermano il suo status di punto di riferimento per un certo tipo di musica. И il caso degli spagnoli Helevorn, formazione dedita ad un gothic doom abbastanza canonico ma indubbiamente ben fatto, che arrivano con "Forthcoming Displeasures" al loro secondo album.
Come potrete immaginare non и difficile, ascoltando questo CD, fare il nome di Paradise Lost, Draconian, ma anche Swallow The Sun o Novembers Doom; ma questo non significa che la poca originalitа delle composizioni impedisca di apprezzare un buon lavoro di genere come questo. In fondo Josep Brunet и un buon cantante e si destreggia con abilitа tra malinconiche voci pulite e growl; la sezione ritmica и efficace e precisa al punto giusto e sottolinea con forza i ritmi funebri dell'opera; le chitarre di Samuel Morales e Sandro Vizcaнno trascinano riff spessi e plumbei come si conviene e le tastiere di Enrique Sierra riescono ad essere un punto importante all'interno del sound degli Helevorn, senza mai essere fastidiose o invadenti.
Cosм abbiamo una buona manciata di composizioni, ben esemplificate dall'ottima "Descent", il secondo brano in scaletta, che tiene in equilibrio tutte le caratteristiche del genere presentando un songwriting di tutto rispetto, ben lontano dalle baggianate noiose e lamentose che affossano un genere bellissimo come questo. Molto buona anche la successiva "Two Voices Surrounding", brano piщ diretto e sostenuto nei ritmi, qualcosa che si avvicina un po' ai Moonspell di "Irreligious" e che potenzialmente sarebbe potuto essere presentato come singolo di apertura dell'album. И perт nei brani piщ lunghi e articolati che la band sembra trovarsi piщ a suo agio, come per esempio in "To Bleed Not To Suffer" oppure "On Shores (Of A Dying Sea)", malinconiche e drammatiche riproposizioni del dolore umano in tutta la sua profonditа.
Il resto, come vi dicevo, lo conoscete giа, sia per stile che per tematiche: semplicemente gli Helevorn riescono a farlo meglio di altri, facendo sм che l'ascolto e l'acquisto del loro album non sia affatto tempo e soldi buttati, ma una buona aggiunta nella vostria discografia doom. Ripeto, non aspettatevi il capolavoro senza tempo, un nuovo "Icon" o un "Brave Murder Day", ma un album di tutto rispetto quello sм. Se poi vi aggiungete la solita ottima cura nella confezione e nei suoni da parte della Bad Mood Man (l'album и prodotto e mixato da Jens Bogren and Johan Ornborg), allora un pensierino sull'acquisto direi che va fatto.
Per ora, quindi, complimenti agli Helevorn che hanno superato brillantemente la prova del ritorno sulle scene, ma siccome siamo un po' esigenti, li aspettiamo al varco per il fatidico terzo album. Non deludeteci!

Author: Danny Boodman
Review
Atlantis Tales
9/10

Долго вспоминая, где и как я уже слышал испанцев HELEVORN, обсматривая треклисты всяких сборников, трибьютов и компиляций, я вновь наткнулся на трибьют KATATONIA “December Songs” 2006 года и вот на нем среди каверов от DARK FORTRESS, FORGOTTEN TOMB, и наших соотечественников FOREST STREAM, запряталась композиция 12 в исполнении HELEVORN. Меж тем, у испанцев уже на тот момент в активе было два своих релиза: EP “Prelude” (2001) и LP “Fragments” (2005). Новый, второй, полноформатный альбом был выпущен отечественной фирмой BadMoodMan Music в виде 4-панельного digipack с 12-страничным буклетом. Dark/doom metal в духе последних работ KATATONIA “Night Is The New Day” (2009) и “The Great Cold Distance” (2006) только (да простят меня поклонники именитых шведов) звучащий более ярко, выразительно и эмоционально. Профессиональная, сбалансированная и красивая работа дарит час для того, чтобы погрустить, не испытывая при этом, вопреки названию альбома, никакого недовольства, или же чувства глубокой депрессии и безысходности – лишь грусть и задумчивость... Протяжные соло, распевные чистые вокалы, сочный и разборчивый гроул, местами doom/death’вая жесткость, создающие общий фундамент, но не стоящие во главе угла, клавиши. В общем, любители doom'a со стажем должны оценить...

Author: Atlantis
Review
Arstocrazia Webzine
10.05.2010

Gli ispanici gothic/doom metaller Helevorn si rifanno vivi dopo un'assenza durata cinque lunghi anni da quel debut acerbo "Fragments" che ne mostrò allora qualità da non prendere sottogamba.
Tornano rinvigoriti, molto più maturi, con delle composizioni levigate e compositivamente più elaborate rispetto a quelle che costituivano il predecessore.
"Forthcoming Displeasures" si presenta come un album suadente dove i classici cliché del doom, stavolta maggiormente orientato e coniugato verso il death di matrice melodica, sono stati irrobustiti e meglio studiati.
Non fraintendetemi, non c'è nulla di realmente innovativo in questo disco ma l'evidente collegamento ad act come gli Swallow The Sun, The Prophecy o i nostrani The Foreshadowing dal punto di vista sonoro non può non farmeli piacere.
La carica melancolica insita nei brani è preponderante per la riuscita creazione d'atmosfere cullanti mai fugaci, al contrario si spandono constanti per l'intero platter avvolgendo e indicando la strada a chi si pone all'ascolto.
D'altro canto c'è da dire che il genere si è molto sdoganato con il fiorente proliferare di formazioni che si cimentano nella riproposizione dello stile, la fortuna degli Helevorn è quella di essere ben al di sopra della misera cover band dei Katatonia del periodo di mezzo e non soffrire i cali sdolcinati e melensi che furono la rovina dei Draconian post "Arcaine Rain Fell" che li vide diventare una parodiale versione di loro stessi.
Le linee gotiche più evidenti vengono riflesse da "Two Voices Surrounding", il resto del platter fornisce con la solidità di un riffing di più che buona fattura e la prestazione vocale del singer, pregevole sia in fase di clean sia nel growling, una prova convincente che trova vette in "Descent", "Hopeless Truth" e "On Shores (Of A Dying Sea)".
La produzione affidata all'accoppiata svedese Jens Bogren e Johan Örnborg, due che sanno come destreggiarsi a modo, dona personalità e professionalità al lavoro degli spagnoli, dote in più che non può certo dispiacere.
In un mercato esasperato e congestionato da troppe uscite, offrite più di una banale chance a "Forthcoming Displeasures", troppo spesso per la poca attenzione o l'ascolto distratto si rischia di perdere dischi che magari non saranno capolavori ma che meritano il rispetto e l'acquisto per l'emozione e la sostanzialità che riescono a fornire, il nuovo Helevorn è fra questi.

Author: Mourning
Написать отзыв