Evadne - The Shortest Way (CD)

Review
Atmosfear #10
8/10

Эта испанская группа берёт свое начало в 2000 году. Тогда, правда она называлась HEXENPROZESSE, и музыканты исполняли melodic death/black metal. В 2003 году они сменили название на EVADNE, а уже год спустя, записали своё первое демо “In the Bitterness of Our Souls”. Спустя 3 года последовал дебютный альбом “The 13th Condition”, который к сожаленью я не слышал, но если он был в таком же духе, как и их новый лонгплей, то за будущее команды можно не переживать. “The Shortest Way” - это солидный кусок атмосферного doom/death metal’a, чем-то напоминающий поздние работы шведов DRACONIAN. На диске вас ждут 8 убойных треков, которые в равной мере вызывают грусть, печаль и гнев. Добавлю ещё, что сведение и мастеринг делал легендарный музыкант Дан Сванё (EDGE OF SANITY, NIGHTINGALE, BLOODBATH), а оформлением занимался Роберт Хойем из At the Ends of the Earth Designs (EVOKEN, HELEVORN, MAJESTIC DOWNFALL). Как ни крути, а получился весьма качественный релиз, который станет приятным дополнением в вашей коллекции, так что не пропустите.

Author: CS

Review
Mroczna Strefa
8/10

a drugim, studyjnym albumie doom/death metalowego EVADNE drobne, acz bardzo wyraźnie słyszalne, nowomodne rozwiązania spotykają tradycję takiego grania rodem z Wielkiej Brytanii. Tej drugiej jest rzecz jasna nieporównywalnie więcej. Płyta zaczyna się nawet delikatnymi pociągnięciami strun mocno nawiązującymi do tego, co w tej materii działo się już wiele razy na płytach choćby MY DYING BRIDE i gdzie byśmy tylko nie szukali jakichś wymyślniejszych porównań, to i tak, opisując zawartość "The Shortest Way", wrócimy do może oczywistej, ale najbardziej obrazowej opcji. Tyczy się to również tych masywniejszych gitarowych partii, ale sam 'narastający' sposób, w jaki - kilkakrotnie - wchodzą one w "No Place For Hope" wywołuje silne przeczucie, że za tak zwanym rogiem może czaić się jakiś nu metal, czy inny emo core. Mimo to, finał jest taki, że zamiast eksplodować skocznym i przesłodzonym graniem w klimatach np. 10 YEARS, utwór uderza o nasze bębenki słuchowe ociężałymi, niespiesznymi, zrezygnowanymi pchnięciami kogoś, kto prędzej rzuciłby się na swój własny miecz, niż walczył z wrogiem do ostatniej kropli. Na tym etapie dzban łez zaczyna się przechylać, wylewając z wolna programową, doomową rozpacz, którą bezproblemowo wchłoną mankiety fanów zespołów o przeróżnym stopniu pokrewieństwa ze wspomnianą stylistyką - na CATHEDRAL począwszy, przez takie kapele jak choćby (ECHO) czy bardzo wczesny THEATRE OF TRAGEDY, a na projektach w guście naszej rodzimej SERPENTII skończywszy. Nie grzeszące większym polotem teksty sprawiają, że już po pierwszym utworze resztę stron książeczki przewracamy wyłącznie z uwagi na - opartą na kontraście między czernią a mieniącym się srebrem - udaną akurat szatę graficzną i podstawowe informacje. Nie musimy ich jednak zgłębiać by zwęszyć 'kto zacz'. Mimo iż EVADNE pochodzi z Hiszpanii, już od pierwszych chwil kontaktu z tym wydawnictwem wiedziałem, że bez współpracy z przynajmniej jednym szwedzkim muzykiem czy producentem wręcz nie mogło się tu obyć. Czyja skromna osoba łączy nazwy tak pozornie różnych kapel jak np. THE PROJECT HATE MCMXCIX, DEMIURG i np., powiedzmy, OPETH? Produkcje Dana Swano przypominają w tej kwestii poniekąd muzyczne wypieki Stevena Wilsona ("We're Here Because We're Here" ANATHEMY) - większość z nich pachnie podobnym bukietem aromatów. Nie jest to oczywiście bezpardonowy zarzut pod adresem zapracowanego Szweda, będącego rzecz jasna profesjonalistą w każdym calu, tym bardziej, że scenariusz, w którym panowie z EVADNE mówią mu przed rozpoczęciem mixowo-masteringowych dłubań w Unisound: 'wokale mają mieć szlif pod Roggę/Akerfeldta, a gitary niech brzmią tak jak Twoje' jest przecież bardzo prawdopodobny. Przyznać natomiast muszę bez stękania, że album brzmi bardzo, ale to bardzo przyzwoicie, a kawałki takie jak "One Last Dress For One Last Journey" czy tym bardziej genialny - "Further Away the Light" mogą spokojnie konkurować z dowolnie wybranymi w swojej kategorii. To właśnie takie momenty jak refren tego drugiego windują tę płytę do prawdziwie godnego poziomu, nawet jeśli chwilami odrobinkę ona przynudza. W utworze "All I Will Leave Behind", obok narracji samego Dana Swano, natkniemy się na kobiecy wokal niejakiej Evelhyne, a w "This Complete Solitude" usłyszymy 'czysty' głos Amadeo A. Llull'a, choć, jak już się pewnie domyślacie, zdecydowanie dominuje tu growling, należący w tym wypadku do Alberta.

Author: Kępol

Review
Antichrist 'zine
6/10

I see Solitude prods soon will be bigger doom metal label in the worldJ. They release sooo many doom metal bands monthly, where they found all of themJJJ. EVADNE comes from Spain, and playing some kind of melodic death metal / doom metal. Their music is professional, sounds sure, with good massive sound, but I wasn’t impressed by this album… Why? Maybe coz here all is too typical… Who knows… In any case musicians did decent job, coz here are all needed for this style things, like atmosphere of total solitude and sadness, and musicians’ skills are very good… Made in various rhythms, have both massive and light sounds (plus solo guitar have really interesting melodies). This album sounds good, but without any “catching” note, again I’m not sure if I’ll return to this album any time… Good but average doom/death metal album, for pure fans of this kind of music…

Review
Forgotten Path
9/10

I probably won’t be wrong by saying that Evadne and Helevorn are the two main bands that carry Spain’s Melodic Death/Doom Metal scene on their shoulders these days. Well, maybe “carry” is not the best word because of the calibre of these bands, but surely they best represent this segment. The new work of Valencia’s quintet already has been strongly approved by listeners and showered with such epithets as “the most original”, “wonderful” and etc. So I will simply say that it is really well worth this label as a great album. People who like Mar de Grises, Saturnus or Swallow the Sun will not find any innovations in this release or new elements. However they will enjoy this melancholic album full of melodic compositions, heavy Doom Metal sound and harsh but slow growl vocals. Moreover “The Shortest Way” includes calm and silent parts which contrast but also harmoniously add to the heavy and massive compositions. This aspect reminds me of Mar de Grises album “Draining the Waterheart”, although to reach this kind of perfection Evadne still need some improvement. “The Shortest Way” is recorded with precision and its compositions are well combined and performed. But the band still needs a certain feature which would distinguish it among other bands of similar style, because while listening to the album you are enjoying every note, but in the end you cannot remember any special part. Nevertheless “The Shortest Way” allows us to presume that Evadne is on the right path and puts this band alongside other grandees of today’s Melodic Doom Metal.

Author: Odium

Review
Evilized

Eine schlechte Entscheidung war es sicherlich nicht, den Namen HEXENPROZESSE abzulegen, der speziell für eine nicht deutsche Band einen etwas seltsamen Beigeschmack hinterlässt und die Vermutung nahe legt, es handle sich um eine eher drittklassige Black Metal Truppe mit Garagenrumpelsound. So sollte das spanische Quintett mit dem, in der griechischen Mythologie verwurzelten EVADNE nun wesentlich besser fahren. Wenn auch die Frage offen bleibt, auf welche weibliche Person der antiken Sagenwelt sich die Herren aus Valencia genau beziehen, steht doch der Name ihrem Death/Doom Metal deulich besser zu Gesicht.

Das vorliegende Werk ”THE SHORTEST WAY” stellt nach dem fünf Jahre zurückliegenden Langspieler ”THE 13th CONDITION” das zweite Full-Length Album in der Geschichte der Band dar und enthält acht neue Kompositionen.

Wuchtiges Riffing mit verspielten Melodielinien

Bereits die ersten Takte der Platte überzeugen mit einem druckvollen und glasklaren Klang, der die vielschichtige Instrumentalleistung perfekt umsetzt. EVADNE vereinen ein wuchtiges Riffing mit verspielten Melodielinien, unterbrochen von immer wieder einsetzenden Akustikgitarren. Die unterschiedlichen Passagen sind dabei bestens aufeinander abgestimmt und verschmelzen übergangslos miteinander. Wenngleich ”THE SHORTEST WAY” fast durchgängig in einem recht zähen und schweren Downtempo gehalten ist, erschafft die abwechslungsreichen Gitarrenarbeit ein sehr dynamisches Gesamtbild, das zudem von einem kraftvoll bedienten Schlagzeug unterstützt wird. Passagenweise findet so auch die Doublebass Verwendung, die zusammen mit flinken Fills über die Toms an mancher Stelle für eine gelungene Auflockerung des ansonsten so langsamen Liedgutes sorgt. Klavier und Keyboard begleiten die Songs stattdessen zumeist nur dezent im Hintergrund und übernehmen nur sehr vereinzelt tragende Rollen. Wie auch bei den Gitarrenmelodie achtet die Gruppe hier darauf zwar einen depressiven Grundtenor zu schaffen, dabei aber nicht in einen kitschigen Plastiksound abzudriften.

Gesanglich gestalten EVADNE die Stücke zumeist mit tiefen Growls aus, haben sich jedoch mit ”Amadeo Llull” sowie einer gewissen ”Evelhyne” zusätzliche Verstärkung für die klaren Vocals gesichert, die auch einen gelungen Beitrag zu ”THE SHORTEST WAY” leisten können. Die lyrische Thematik des Albums kann anhand von Songtitlen wie etwa ”No Place For Hope” oder auch ”One Last Dress For One Last Journey’ sehr leicht erraten werden. In eher grenzwertigem Englisch vefasst, bieten die Texte somit nicht sonderlich viel Innovation, greifen aber stellenweise immerhin Auszüge von Gedichten des einst in Valencia beheimateten Schriftstellers ”Ausias March” auf. Zudem ist ”Dan Swanö”, der sich auch für das Mastering der Scheibe verantwortlich zeigt, auf dem Stück ”All I Will Leave Behind” mit einer kurzen Erzählung zu hören.

Den Spaniern ist mit ihrem Zweiwerk ein mehr als ordentliches Stück Musik gelungen, dass vor allem mit seine facettenreichen Gitarren besticht. EVADNE bieten mit ”THE SHORTEST WAY” neues Futter für alle Anhänger von Truppen wie MOURNING BELOVETH oder SWALLOW THE SUN und sollten durchaus angetestet werden.