Doomed - 6 Anti-Odes To Life (CD)

death doom metal, Solitude Productions, Solitude Productions
15 reviews Write a review
600.00 Р
CD
Price in points: 900 points
SP. 134-18 x
In stock
+ −
 Prev
1 2
Next 
Review
Metal Archives
9.4/10
16.04.2019

Doomed are (surprise surprise!) a death/doom metal band hailing from Zwickau/Germany. Although having been founded in 2011 “6 Anti-Odes to Life” is already full length number six. “6 Anti-Odes to Life” is 65 minutes of atmospheric death/doom metal. This is a simple and accurate description, but doesn’t really do justice to the depth, breadth, and nuance of the material on this album.

At this stage in their career it’s obvious that Doomed know exactly what they’re doing with this type of music, and this album is professionally presented and delivered in all areas. The most important of these, of course, is the songwriting; after all, it’s the music that truly counts above all else. The songs on this album are well-constructed and have clearly been given the necessary consideration and thought when they were being created. The songs are compelling and enjoyable, taking the listener on a worthwhile journey through the playing time. The band continue to take influence from the old-school UK doom metal scene, using this as their muse to craft their own individualized take on what makes for atmospheric, sorrowful, heavy music. Doomed have been doing this for some time now, and “6 Anti-Odes to Life” ably demonstrates that they have learned a lot since having released “The Ancient Path”.

Enhanced by well-judged keyboards, “6 Anti-Odes to Life” may be steeped in atmosphere, but doesn’t lack a brutal edge; this is death/doom after all, rather than purely doom metal. Some of the material on this album is among the band’s more direct, meaning that the death metal side of their personality shines through stronger from time to time. This is counteracted, of course, by their more mood-driven and emotive proclivities, and overall across the album these different aspects are balanced well, resulting in a very enjoyable and engaging piece of work.

This may be Doomed’s sixth album, but the band show no sign of running out of steam. “6 Anti-Odes to Life” is an accomplished and satisfying listen. Rounded off by a powerful production job and an atmospheric artwork this album should be on the list of any fan of quality death/doom metal.

Author: Edmund Sackbauer
Solitude Productions 22.04.2019, 10:58
Review
The Pit of the Damned
8/10
18.01.2019

'6 Anti-Odes to Life' è il sesto album per l'artista teutonico Pierre Laube, il quarto recensito sulle pagine del Pozzo. Da sempre tessiamo le lodi del mastermind sassone, non possiamo pertanto esimerci dall'elogiare anche questo nuovo lavoro, che forse rappresenta la summa della discografia dei Doomed. Il sound del factotum tedesco, qui aiutato alle chitarre da quello che ipotizzo essere il fratello, Yves Laube, da Ina Lüdtke al basso e da tutta una serie di guest star (Willian Nijhof dei Faal, Andreas Kaufmann dei Charon e Uwe Reinholz), prosegue con quel suo flusso sonico dedito ad un death doom atmosferico che s'incanala fin da subito nelle note della lunga "The Doors": nove minuti di melodie dal forte sapore malinconico che evocano gli esordi di My Dying Bride e Paradise Lost, senza dimenticare le strazianti linee di chitarra di un altro grande gruppo nell'ambito, i Saturnus. I Doomed però hanno carattere a sufficienza per divenire ben presto un altro pilastro per questo genere, coniugando delle ottime sonorità con un impianto vocale che si muove altrettanto bene tra un growling profondo ed un pulito assai convincente. La chitarra acustica di Uwe in apertura di "Aura" chiama in causa gli Anathema di 'The Silent Enigma', cosi come pure la ritmica che s'innesca dopo il delicato pizzicare della 6-corde. Ampio spazio poi è affidato alla musica, sempre sognante, delicata e nostalgica, che vede la componente melodica accrescersi ulteriormente rispetto alle ultime release, anche grazie ad una proposta musicale che non esce mai dal seminato e si mantiene su un mid-tempo sempre ottimamente bilanciato. La musica si fa più minacciosa con "Touched", una traccia dal piglio iniziale vagamente post-black e da una ritmica potente definitivamente death; ottime anche le spettrali melodie di tastiera e le spoken word, cosi come il fluttuante ed ipnotico incedere della song che in undici minuti ne combina un po' di tutti i colori, visti i vari cambi di tempo, di cantato o un assolo virante al progressive, che sancisce l'accresciuta autostima della band. Un'inquietante base percussiva apre "Our Gifts": qui il pianoforte accompagna con raffinatezza, i tamburi ed una calda voce, mentre progressivamente entrano in scena anche le chitarre, in un brano che sa molto dei primi Riverside (fatto salvo quando riappare il cantato growl). Prova notevole, che merita qualche ascolto in più per essere capito nella sua interezza, visto che rimangono ancora da ascoltare la liturgica "Reason", lenta ma avvolgente nel suo solenne avanzare, con le vocals pulite che emulano quelle del mastermind dei Septicflesh e le chitarre che si confermano ancora una volta ispirate dal prog. "Insignificant" è un'altra perla di oltre 10 minuti di death doom di stampo '90s come i primi Anathema erano soliti fare. Diciamo che rispetto alle precedenti song, questa, più legata alla tradizione, rimane un gradino sotto le altre, tuttavia è innegabile la classe del combo germanico, soprattutto per la scelta di accompagnare la ritmica pesante con quella splendida chitarra acustica in background in un finale arrembante davvero violento (ancora al limite del post-black). A chiudere il disco, ci pensa l'ambient di "Layers (Ode to Life)", che sebbene i suoi sette minuti, funge fondamentalmente da outro del cd, uscito sia in formato digipack che standard. Insomma, altro gioiellino rilasciato dal buon Pierre, che a questo punto non dovete farvi assolutamente scappare.

Author: Francesco Scarci
Solitude Productions 23.01.2019, 12:58
Review
Kaosguards
18/20

"6 Anti-Odes To Life" constitue, ainsi que son titre l'indique malicieusement, le sixième album de ce groupe allemand depuis 2012.

Même si le suivi de la discographie de DOMMED réalisé par www.kaosguards.com n'a pas été exhaustif, nous avons à trois reprises loué les qualités en progression des productions de ce projet émanant avant tout de Pierre Laube (relire ici, ici et là ). Bien que toujours rattaché au Doom Death Metal, il m'apparaît nettement que « 6 Anti-Odes To Life » traduit une volonté d'explorer de nouvelles modalités d'expression du désespoir, de la désolation. Ce faisant, « 6 Anti-Odes To Life » ne fait qu'amplifier les tendances déjà à l’œuvre dans son très bon prédécesseur de 2016, « Anna ».

Ne nous méprenons pas, DOOMED ne tourne pas le dos à ses amours initiales puisque que l'on retrouve ici nombre des éléments constitutifs du Doom Death Metal : lenteur des tempos, lourdeur des rythmiques, riffs basiques et massifs, vocaux caverneux et gutturaux, ambiances sinistres et maladives... Fondamentalement, l'écriture des compositions de cet album relève du Doom Death et les apports relèvent du domaine trop souvent négligé des arrangements. Si le son des riffs de guitare demeure invariablement rêche et austère, cet aspect se trouve contrebalancé par de nombreux arpèges et autres inserts de guitare solo, aussi mélodiques que mélancoliques, qui plus est renforcés par des parties de claviers (piano et synthés).
Sur le plan instrumental, il faut en outre saluer un jeu de batterie qui, s'il n'oublie pas de se montrer métronomique et pesant, n'en affiche pas moins un visage subtilement dynamique, avec même une accélération sur le final de « Insignificant ».
Dans le même esprit, si le registre typiquement Death des vocaux prédomine largement, d'excellents passages en chant clair se font entendre sur les titres « Reason » et « The Doors », de même que des extraits de dialogues, le tout apportant un peu de variété et de contraste.

Bien que sorti il y a déjà plusieurs mois (mais ayant échappé à notre vigilance), « 6 Anti-Odes To Life » se devait de figurer dans nos pages en cette année 2018, tant il témoigne de la possibilité de demeurer fidèle à ses racines et de les transcender.

Author: Alain Lavanne
Solitude Productions 23.01.2019, 12:57
Review
Femforgacs
9/10
13.07.2018

В третий раз мне повезло написать новый Doomed диск, и я не боюсь, что искра гения Пьера Лауба очаровывает меня каждый раз. Немецкий проект теперь является тихой группой, потому что хотя Laube все еще является автором песен, приглашенные музыканты на этот раз много добавили миру Doomed и даже живут в составе.

Возникает вопрос, прежде чем прислушиваться к этому вопросу, может ли это быть дополнительно усилено или можно ли сохранить записи Монолита Гена и Анны . Laube был, несомненно, новым, когда его диски с думом / death metal отличались его характерной музыкой, разнообразием, богатыми эмоциями, уникальными звучащими мелодиями, которые он сочинил в прекрасной линии с черно-черным обложкой. Он показал мне, как жанр судьбы / смерти является серьезным и запоминающимся, тревожным и интимным. Он придумал решения, которые он никогда раньше не делал. Обреченные «s собственный голос, индивидуальность, личность, и , следовательно, обреченныедиск не может иметь идей и композиций низкого качества. Хорошо , что это то, что думает Пьер Лаубе , потому что 6 Anti-Odes to Life - еще один пример выдающейся производительности.

В то же время следует отметить, что, хотя некоторые из ранних записей были чем-то удивительным, что-то удивительное, новый материал был более сдержан в плане инноваций. Вероятно, это связано с Laubeон не обязуется писать ранее неслыханные песни, которые могут даже сделать конечный результат, а просто хотят писать хорошие песни, оставляя идеи естественными. На этот раз творческий процесс остался в пределах ранее определенной области, а сила новизны проявляется в меньшей степени. Когда человек развивает свой собственный стиль, в котором он создает рамки (какими бы широкими ни были рамки), наступает время, когда предыдущие шокирующие темы знакомятся и привыкли к уху ученика. На первый взгляд новый материал казался более скромным, но я чувствовал, что открытие диска произошло по меньшей мере десять минут спустя. И хотя я думаю, что это Laubeс предыдущими двумя альбомами, зенитом их вдохновения, и новый альбом портит более красивые предметы. Действительно, одна и другая мелодия непосредственно увлекает человека.

Как я быстро опровергаю, я говорю вам, что один из поразительных сюрпризов - поразительная частота чистого вокала, прямо в первой песне. Другое замечание состоит в том, что меланхолия намного больше, чем дисковое пространство, а не выражение гнева или страха. Место известных лирических весовых рифов часто заменяется красивыми мелодиями. Аура замечательный старт не только доказывает то , что было сказано, но и убеждает слушателя , что это так неправильно. A 6 Anti-Odes to Lifeболее однородное изображение, более жидкое, более жидкое, чем его предшественники. Уникальная природа гитарных тем сыграла очень важную роль в прошлом, и даже мы слышали об авторе в этом отношении, но теперь кажется, что альбом станет предвестником этих конкретных мелодий. Тревожное настроение не исчезло полностью, позади меланхолии все пронзительные точки змеи Лаубе защелкиваются, но стоячая вода сначала взорвана третьей партией. Прикосновение совершенно блестящая линия 10 пунктов, или даже больше , чем это. Его меланхолия такая же страшная и душераздирающая, как Лаубемы привыкли к этому. Возвращение повествования - тонкая струйка, у нее есть какая-то грусть, ее эффект в этой музыке заложен драматически. В течение шести с половиной минут песни мы можем услышать потрясающе красивое соло, после которого снова открывается самая важная добродетель Doomed , странная игра на гитаре, которая порождает тревожные чувства. Это жутко и восхитительно в одно время.

Author: farrrkas
Solitude Productions 02.11.2018, 11:19
Review
United Rock Nations
4/5

Le compositeur allemand Pierre Laube Doomed sort son dernier opus intitulé ''6 Anti-Odes To Life'' qui est le sixième édité. Entre 2012 et 2015, Laube a publié 4 opus dont deux en 2012 et depuis ses débuts, il fait confiance au même label, Solitude Records. Laube est le seul maître à bord, à la fois compositeur, guitariste et créateur de l'artwork.

Ce que nous propose Doomed reste dans la continuité des albums produits depuis ses débuts, dans un style que l'on qualifierait de Doom Death. On retrouve des riffs lourds sans toutefois qu'ils soient cataclysmiques même si certains passages sont plus énervés, limite Black Metal notamment sur ''Insignificant''.

On pense aux groupes qui ont influencé le style à l'écoute : les Peaceville Tree, Paradise Lost, My Dying Bride et Anathema qui ont fait leurs débuts sur le label anglais. On peut citer le titre ''The Doors'' pour toutes ces influences.

Mais ce qui fait la personnalité du projet, c'est un côté atmosphérique quasi mélodique grâce à l'utilisation d'harmonies aux niveaux des guitares, comme on peut l'entendre sur ''Reason'' avec des nappes de claviers discrètes. Pour ce côté atmosphérique, on peut aussi penser à ce que faisait Katatonia sur ses premiers enregistrements.

On pourra juste regretter que Laube utilise exactement la même recette sur l'ensemble de l'album ainsi que sur sa discographie. Seul le dernier titre ''Layers (Ode To Life)'', morceau instrumental joué sur des rythmes très calmes et atmosphériques, nous propose quelque chose de différent.

Au niveau des guitares, c'est un registre Doom. Le chant est Death grâce à l'utilisation de growls qui parfois se rapprochent des screams et qui se marient bien avec les compositions.
On trouve aussi des passages en chant clair, pas toujours maîtrisés notamment sur ''Our Gift''.

Doomed continue de proposer des morceaux dans la lignée de ses prédécesseurs, c'est-à-dire un Doom Death avec influences atmosphériques et mélancoliques de bonne facture qui ne sort pas des sentiers battus.
Solitude Productions 11.09.2018, 15:09
Review
Necromance
8.5/10
19.08.2018

Desde Zwickau, Alemania, nos llega el sexto trabajo de DOOMED bajo el nombre de “6 Anti-Odes To Life”, editado por Solitude Productions. Solo decir para todos los amantes del doom metal, que están de enhorabuena, pues este trio alemán han creado un álbum repleto de atmosferas, melancolía y una música de alto nivel de maceración; un sexto álbum que huele a culmen de su carrera, para el que además han contado con colaboraciones de la talla de Andreas Kaufmann (CHARON/ HATESPAWN/PURGATORY) en las voces, así como William Nijhof (FAAL) también en el aspecto vocal, o la guitarra acústica de Uwe Reinholz. Cada una de sus odas supera los 8 minutos con creces, introduciéndonos en un viaje musical repleto de sensaciones y matices.

“The Doors” da el pistoletazo de salida, y nos pone en situación, una música densa y oscura, que se devanea con unas melodías hipnóticas creada por Yves Laube (guitarra, arreglos), mientras Pierre Laube (instrumentos, arreglos, voces, letras, programaciones, concepto y artwork) recrea un clímax, una atmosfera que deambula por tu mente y cuerpo mientras las voces de ultratumba y los tonos limpios van poniendo énfasis a una espiral musical de la que no saldrás fácilmente; un temazo para abrir el álbum, al que le sigue “Aura”, mucho más densa y oscura, siendo en su mayoría instrumental.

“Touched”, comienza de forma agresiva, para machacarnos con unas estrofas lentas y densas, donde una voz de ultratumba y las notas de guitarra sostenidas ponen un énfasis distinto, que con los teclados alimentan un aura de terror creciente a medida que avanzamos, introduciendo en la parte central elementos del post metal y narraciones cinemáticas en off. Continuamos con “Our Gifts” y su inicio de timbales y teclado, un tema que va creciendo entre melodías vocales limpias que van distorsionándose y dejando paso a la oscuridad, en uno de los temas más góticos del trabajo, con un gran trabajo de la percusión. “Reason”, es otro punto culmen del álbum, un corte con un aura mágico y tétrico, donde la voz limpia incrementa ese toque fantasmagórico y melódico, creando con algunos coros y las guturales un monumento doom de increíble oscuridad, atemperada por unos riffs de guitarras que en cierta medida me recordaron a PARADISE LOST, ojo al solo de este tema, envolvente y de precisión; una épica oda doom se palpa en este temazo.

Ya en la parte final “Insignificant”, mantiene el pulso dentro del álbum, y llegaron a la mente recuerdos de grupos como CLOUDS, en otra epopeya mágica de casi 11 minutos que te envolverán en su halo misterioso y te enamorara con su parte final mucho más agresiva y marcada en otro de los temazos del álbum. El cierre lo pone “Layers (Ode to Life)”, una instrumental delicada y ambiental que nos muestra la luz al final del túnel. DOOMED han creado un álbum de doom/death metal con elementos del post, muy apetecible si lo tuyo es la oscuridad, los pasajes instrumentales evocadores y unas voces de ultratumba que te llegaran hasta el alma; un señor álbum de DOOMED.

Author: Juan Angel Martos
Solitude Productions 21.08.2018, 10:46
Review
Wings of Death
14.08.2018

6 Anti-Odes To Life is alweer het zesde album van het eenmansproject Doomed. Pierre Laube heeft ook dit album weer zo'n beetje in z'n eentje in elkaar gesleuteld. Bij wijze van opvallend detail horen we net als op de voorganger Anna opnieuw een Nederlandse vocale gastbijdrage, deze keer van Faal's William Nijhof.
De muzikale basis van Doomed ligt nog altijd in de epische, atmosferische doom/death metal, met hints naar funeral doom en een zweempje gothic. Vooral de extreme keelklank-vocalen van bandopperhoofd Laube zijn van zodanige aard dat het death metal-etiket altijd zal blijven plakken. Maar meer dan ooit horen we op 6 Anti-Odes To Life ook een meer melodieuze, ingetogen aanpak voorbij komen.
Met minder death metal en progressieve elementen, en langzamere muziek, ligt de nadruk hier op episch werk dat vooral gevuld is met melancholie in plaats van met woede. Zo worden we minder getrakteerd op opgetrokken geluidsmuren, maar meer op atmosferische stukken, die raakvlakken hebben met postrock of -metal. Of, zoals Laube het zelf zegt: "dit album laat nieuwe kleuren zien die schijnen met donker licht". Ironisch genoeg belooft de albumtitel juist een weinig levensgezind beeld. Een ode aan het leven wordt beperkt tot slechts de laatste track van het album; paradoxaal genoeg is dit veruit de saaiste track van het album, het is niet meer dan een langgerekt outro.
Vooral nummers als Touched en Our Gifts maken die ietwat andere aanpak duidelijk in mijn beleving. Meer dan ooit wordt niet alleen gespeeld met licht en donker, maar ook met de schaduw er tussen in. Echter: verwacht geen al te grote trendbreuk met voorgaand werk, het blijft immers doom metal, een raamwerk waarbinnen experimenteren subtiel gebeurt. Het is Aura dat het meest experimenteel klinkt, deze bevat nadrukkelijk veel akoestisch gitaarwerk en is daarmee uitermate sfeervol. Hoewel het wat traag op gang komt vind ik ook dit wel een fraai nummer.
Ik had op voorhand niet verwacht dat ik nog zo veel woorden kon wijden aan een nieuw Doomed-album. Het gevaar van een herhalingsoefening lag mogelijk wel op de loer, met zes albums in relatief korte tijd. Dat is echter redelijk en op subtiele wijze vermeden, dat is al knap genoeg, en geeft daarnaast hoop voor de toekomst!

Author: Chris van der Aa
Solitude Productions 21.08.2018, 10:45
Review
Iye Zine
9/10
31.07.2018

Quella dei Doomed è una carriera che ho avuto la fortuna di poter seguire e commentare fin dagli esordi, potendo così apprezzare la costante evoluzione che ha portato il progetto solista di Pierre Laube ad essere una delle realtà più consistenti del death doom europeo.

6 Anti-Odes To Life, come si può intuire, è il sesto album di un percorso iniziato nel 2012 e che, fino ad oggi, era culminato in un lavoro magnifico come il precedente Anna, risalente al 2016; in quest’occasione il musicista tedesco si spinge oltre, accentuando gli aspetti melodici del proprio sound e conferendovi a tratti pulsioni post metal in maniera ancora più convinta di quanto mai fatto in passato.
The Doors spalanca appunto le porte su questo disco, confermando fin da subito il sound decisamente peculiare e riconoscibile dei Doomed, ma con l’inserimento nella sua parte centrale di uno stacco melodico di travolgente bellezza.
Il contributo della chitarra acustica di Uwe Reinholz (già utilizzato con successo in Anna) introduce un brano più aspro del precedente come Aura , anche se, come avverrà per il resto dell’album, non si rinverranno quelle sfuriate di matrice death alle quali Pierre ci aveva piacevolmente abituato.
Atmosfere più rallentate e avvolgenti, quindi, ma senza disperderne la componente cupa ed opprimente che è connessa al genere proposto: Touched è emblematica in tal senso con il suo crescendo lento ma costante, fino alle familiari dissonanze poste nel finale; il successivo Our Gifts sarebbe invece un brano da derubricare alla voce “sognante post metal” se non fosse per lo più lacerato da un profondo growl .
In Reason la melodia riprende campo, anche grazie a clean vocals che ricordano non poco quelli di Sothiris dei Septic Flesh, per timbrica ed evocatività: questo è uno dei brani migliori dell’album, arricchito anche da un lavoro chitarristico di grande qualità; a ruota arriva Insignificant, dove si fa nuovamente sentire il tocco di Reinholz, il tutto al servizio del fluire malinconico del sound di chiara impronta Doomed, ma con due/tre tacche di velocità in meno rispetto al passato, almeno per due terzi della traccia, prima che la stupenda progressione conclusiva ci faccia realizzare conto d’esserci imbattuti in uno dei picchi compositivi della carriera di Laube.
Il delicato ambient doom di Layers (Ode to Life) chiude nel migliore dei modi l’album che dovrebbe essere quello della definitiva consacrazione di uno dei talenti più fulgidi della scena doom (anche se dopo sei lavori di un tale livello potrebbe essere paradossale doversi esprimere in questi termini).
La rabbia che traspariva da un concept drammatico come quello di Anna viene mitigata ed ancor meglio collegata alle intuizioni atmosferico/melodiche che Laube esibisce senza reticenza, giungendo di alla perfetta quadratura del suo cerchio compositivo; il tutto con la netta sensazione che la parabola artistica del musicista della Sassonia sia ancora in piena fase ascendente.

Author: STEFANO CAVANNA
Solitude Productions 21.08.2018, 10:43
Review
Metal Temple
9/10
16.07.2018

“6 Anti-Odes To Life,” is the sixth release from German Doom Metal band DOOMED. They formed in 2011 so they have been very productive. 2018 has been a knock out year for underground Metal, specifically both Death and Doom plus bands that combine both. DOOMED is such a band but they also have a huge Gothic sound to their epic darkness, even including some Funereal Doom into the mix as well. I say “they” but the band is really a one man project as Pierre handles the songwriting and recording.

“The Doors,” opens up the able with the rolling thunder of the heavy guitar and the pounding of the bass drum. The two pronged attack is crushingly heavy, almost like a blanket of lead covering your ears. Not only does this set the tone for much of the remaining album but the two instruments compliment each other well. Often times, the strong and creative drumming really keeps the songs afloat; I’m not saying everything else in boring. On the contrary, this album is rather exciting and has many layers—but the drums are a constant highlight and are the most immediate element that grabs you, pulling you under the aforementioned layers.

Pierre’s vocals are extremely guttural, as if the vocal chords themselves are being dragged through murky but shallow waters, pulling up unsavory things along the way. If most other extreme vocalists put as much effort in theirs as he does, the world would be a better place. The second track, “Aura,” begins with some lovely acoustics. After the electric void of the first track, this is a nice sudden change of pace. It also reveals that even the darkest and most extreme sounds can still bring variety and other elements. The acoustic guitar keeps going while a lead one grows beside it with distortion backing all of it. The different elements continue to explore the unknown together before blossoming into a song that wouldn’t sound of place on a MY DYING BRIDE album. The sounds contained within are beautiful yet dark, stirring yet so focused. The song is over ten minutes in length but the best part is around the 7:25 mark when a thick riff, double bass, cascading cymbals, and a melodic lead mix with those insane guttural vocals…it is a recipe with strong ingredients that is made into an even better main course.

PIERRE truly knows how to take a lot of different layers and directions in a song and put them into something that comes out fresh and clear but still has a grimy, dark atmosphere. “Our Gifts,” comes totally out of left field with tribal like drumming and clean piano. Within the first two minutes or so, the track also reveals smooth clean vocals and some quiet guitar leads, further pushing the band outside of its boundaries while still remaining firmly grasped within its sound. The drums and the vocals once again become the perfect partners and push the song along until it goes clean once again before ramping back up. “Insignificant,” mixes acoustic guitars, distortion, and Death vocals in a way that would make (older) OPETH take notes. Much of track’s remaining minutes uses this sound to its advantage, weaving clean and heavy styles with ease.

DOOMED’s “6 Anti-Odes to Life,” is a meaty Doom records that contains a long but incredible journey within its hallowed walls. If traditional, SABBATH worship Doom is more your style, this might take some time to sink in, if it does at all. However, if you prefer Doom to be, well, doomed, dark, gloomy, and down trodden, this album is something you need to here asap.

Songwriting: 9
Originality: 9
Memorability: 9
Production: 9

Author: Justin "Witty City" Wittenmeier
Solitude Productions 25.07.2018, 15:13
Review
All Around Metal
4/5
10.07.2018

Abbiamo già incontrato in passato la Solitude Productions, etichetta russa specializzata in Funeral Doom e generi affini i cui prodotti sono contraddistinti per un'eccelsa qualità. E' invece la prima volta che incontriamo i tedeschi Doomed, solo project dell'artista teutonico Pierre Laube, nonostante questo sia il sesto album della band, quinto per la label est-europea. Dopo un inizio in sordina, i Doomed hanno col tempo incrementato la qualità del proprio songwriting, fino ad arrivare a quel mezzo capolavoro che è stato "Anna", uscita precedente di questo "6 Anti-Odes to Life".

Facile intuire le coordinate stilistiche di Doomed: siamo di fronte ad una band che per comodità possiamo assegnare al filone Death/Doom (Officium Triste, Esoteric, primi Anathema), ma le composizioni della one man band tedesca non si fermano a questo: dal Funeral Doom al Gothic Doom, passando per fraseggi Post-Metal, il sound di Doomed si contraddistingue per una notevole varietà che ha però in atmosfere plumbee e decadenti il comune denominatore. Il sound va a rispecchiare perfettamente i canoni del genere (ed il diktat della Solitude), seguendo pedissequamente quello che ci si aspetterebbe da una produzione con queste sonorità. A farla da padrone sono ritmiche lente, cadenzate, in un certo qual modo cicliche, che si sposano con le atmosfere oscure con l'artista sassone colpisce l'ascoltatore, non disdegnando tra l'altro qualche accelerazione dal vago sapore UK Death Metal, come nell'opener "The Doors". Va da sé, altro comune denominatore è la lunghezza dei brani che compongono l'album - tra i 7 e gli 11 minuti -, ma ciò non di meno ognuna delle canzoni è un nero gioiellino Anti-Life. Soprattutto, a mio avviso, "Aura".

Come ogni album di questo particolare genere, non sarà facile per un ascoltatore occasionale "digerirlo", mentre chi è un vero e proprio amante di queste sonorità troverà in "6 Anti-Odes to Life" pane per i propri denti. Il progetto Doomed si può ritenere una delle bands di punta nel roster dell Solitude Productions, e basterebbe già solo questo, conoscendo la qualità della label russa, a far capire il valore assoluto di questa band.

Author: Daniele Ogre
Solitude Productions 25.07.2018, 15:11
 Prev
1 2
Next 
Write a review

All Labels