In Loving Memory - Negation Of Life (CD)

Review
Pure Nothing Worship

"Negation of Life" is the second album of this Spanish melodic doom band. The album is done acording to all doom standards but it's maybe too late for something like this. Listening to this album I got a feeling that I've heard this a hundred times before. I don't strive for anything new or revolutionary but that touch of originality is missing here. Artwork is great, melodies are good, vocals perfect, lyrics are fantastic, all is good, but as I said, something theirs is missing. You can feel a great influence of German melodic gothic metal of the '90s. I belive this album will be liked by most doom fans, but that they wont remain on it. Fans of Swallow the Sun, Slumber, The Eternal, Crematory, Lethargy Dream, The Morningside and similar melodic gothic/doom bands, look out for this album.

Review
Darkview
7/10
08.03.2012

Uit het Spaanse Bilbao komt de band In Loving Memory. Met Negation of Life hebben ze ondertussen hun tweede album uit. Negation of Life heeft geen echte intro en valt meteen binnen met het stevige “Even A God Can Die”. De eerste indruk is zeker niet slecht en je gaat je afvragen waarom je nog nooit eerder van deze Spanjaarden hoorde. Een zware grunt die wordt begeleid door catchy gitaarwerk. Om de één of andere reden vind ik deze Spanjaarden nogal Fins klinken maar dat zal voornamelijk liggen aan de melodieuze doom/death die ze maken.

Negation of Life is een goed album maar er zijn nog wel punten die kunnen verbeterd worden. Misschien mag het allemaal nog een beetje gedurfder en meer uitgesproken zijn.

Author: Geschreven door Karen

Review
Evilized

Mit ihrem aktuellen Langspieler “NEGATION OF LIFE” legt die spanische Truppe IN LOVING MEMORY – nicht zu verwechseln mit den aus Indonesien stammenden Namensvettern! – ihr nunmehr zweites Album seit der Gründung im Jahre 2005 vor. Wie bereits auf dem Debütwerk “TRAGEDY & MOON” wird der Tisch reichlich gedeckt, sodass die vier Herren über eine Stunde melodischen Death Metal mit doomigem Anklang servieren können. Wie es um die Bekömmlichkeiten der neun dargereichten Kompositionen steht, kann vom interessierten Leser in den folgenden Zeilen in Erfahrung gebracht werden.

Ein sich stets auffrischendes Klangbild

Ausgestattet mit fleißigen Leadgitarren, eröffnet der Track “Even A God Can’t” die Platte und gibt mit seinen verspielten Melodien sogleich die Marschrichtung an, der “NEGATION OF LIFE” auch während der restlichen Songs folgen wird. Zumeist in eher gemäßigtem Tempo gehalten, präsentieren IN LOVING MEMORY detailreich ausgearbeitete Songs, in denen viel Wert auf ein abwechslungsreiches Agieren der Saitenfraktion gelegt wird und dem ebenfalls vorhandenen Keyboard eine lediglich unterstützende Rolle zu Teil wird. Mit sanften Melodiebögen und markanten Riffs werden die einzelnen Stücke immer wieder mit verschiedenen Stimmungen bedacht, die für ein sich stets auffrischendes Klangbild sorgen. Keinesfalls gerecht werden kann dieser geschickt durchdachten Struktur der Gesang, der für die facettenreiche und einwandfrei vorgetragene Instrumentalleistung eindeutig zu monton daher kommt. Zwar passen sich die harschen Gesanglinien stellenweise optimal an die düstere und beklemmende Stimmung der Stücke an, insgesamt werden allerdings zu wenig Akzente gesetzt. Sehr gelungen bewerkstelligt wurde dies allerdings in “Through A Raindrop”, indem zusätzlich zur den tiefen Growls auch Klargesang Verwendung findet, der so auch sicherlich an einigen weiteren Stellen auf “NEGATION OF LIFE” eine angenehme Auflockerung geboten und den eigenen Charakter der Scheibe weiter ausgebaut hätte.

Abgesehen von diesem kleinen Schönheitsmakel stellt “NEGATION OF LIFE” eine durchaus ansprechende Veröffentlichung dar, die besonders für seine leidenschaftlichte Gitarrenarbeit Anerkennung verdient und kurzweilige Unterhaltung bietet. Freunde von Kappellen wie KATATONIA oder auch MY DYING BRIDE sollten IN LOVING MEMORY unbedingt antesten.

Review
Pitchline Zine
7/10
20.08.2012

Cada vez que me toca reseñar a una banda de Doom nacional me pregunto “¿cómo narices comienzo esto?”, pues creo que he perdido la cuenta ya de las veces que he dicho que España es un país que cada vez está teniendo un brote de bandas de Doom Metal más grande dentro de su propio seno. Y si ya he hablado de Helevorn y Evadne, hoy es el turno de mencionar a In Loving Memory.

Desde tierras bilbaínas, In Loving Memory se presenta como una banda más que recoge el testigo de las bandas de Doom/Death más grandes para conformar así sus propias obras, en este caso 'Negation Of Life' lanzado el Noviembre del 2011 y disco que lanzan por primera vez a través de un sello, en este caso dos, Solitude Productions y BadMoodMan Music.

'Negation Of Life' se presenta como un trabajo de Doom Metal de la vertiente más Death, es decir, sonido pesado, riffs que caen encima tuya como rocas por un abismo, y voces guturales con bastante fuerza, sobre todo en su último tema "Nulla Religio, Solum Veritas".

Pero lo que realmente atrae la atención de In Loving Memory con su 'Negation Of Life' es su idea de ir directos al grano, es decir, basar sus composiciones en los riffs, algunos enérgicos y con bastante ritmo (como en "Skilled Nihilism") y sobre todo en las melodías a través de las guitarras que se pueden apreciar durante toda la duración del disco, sin apenas momentos en los que introduzcan más atmósfera a través del teclado que han incorporado en esta ocasión para este disco a diferencia de su anterior 'Tragedy & Moon', quedando como acompañante de fondo en temas como "Even A God Can Die" y "Shimmering Divinity".

Esta decisión de reforzar más las melodías y los riffs ayuda a encontrarnos momentos álgidos como los que se pueden presenciar en "Through A Raindrop", por lo que gana en fuerza con unas composiciones típicas, pero muy bien tratadas.

No es desde luego un disco que vaya a pasar a la posteridad, y menos por su originalidad, pero 'Negation Of Life' tiene los ingredientes en las dosis suficientes para obtener como resultado un trabajo sólido y con gancho, y más a nivel nacional en donde los grupos de Doom que han ido apareciendo van pegando fuerte. Si has disfrutado con las obras de Helevorn y Evadne, entonces tienes una cita con In Loving Memory.

Author: Soulkiller

Review
Mroczna Strefa
7/10

Solitude Productions to tzw. 'Swoje Chłopy', jeśli oczywiście - odnosząc się do korelacji między własnym gustem a ich ofertą - mogę tak napisać. Tuż po opisaniu jak najbardziej pozytywnych wrażeń związanych z przesłuchaniem wydanego przez ich pododdział debiutu ANTROPOPHOBIA przedzieram się przez nadesłane, tym razem z kwatery głównej, nowe wydawnictwo hiszpańskiego IN LOVING MEMORY, które podobnie jak wspomniane CD również czaruje urokiem klimatycznego metalu, skomponowanego i uwiecznionego bez oglądania się na obecną 'poprawność'. Wynikają z tego i pewne wady, objawiające się głównie pod postacią niedociągnięć warsztatowych. Niby zagrano te utwory jak należy, ale słychać gdzieniegdzie lekkie 'wypadanie z kadru', jeśli wiecie co mam na myśli. Ciekawa historia wiąże się z samą nazwą, bo odpowiadający za zespół Juanma Blanco straszy we wkładce, że zastrzegł do niej prawa, a jak wynika choćby z informacji zamieszczonych na The Metal Archives, indonezyjska kapela wyprzedziła ich w tym względzie o jakieś kilkanaście lat... Zostawmy to jednak biurokracji, a sami oddajmy się muzyce, która na powyższym krążku tkwi korzeniami, pniem i gałęziami w samym środku prawideł drugiej fali doom metalu. Nie wiem czy jest na tym świecie tego typu zespół, któremu chociaż względnie udało się czmychnąć przed wszędobylskim, wszechmocnym i wszechogarniającym wpływem 'wielkiej, brytyjskiej trójcy peaceville'owskiej'. Grupy takie jak RIGOR SARDONICOUS czy NIGHTLY GALE, które w stronę surowizny czy maksymalnej awangardy pchnęły swoją twórczość, osiągając swą własną ekstremę, można jeszcze ewentualnie o taki indywidualizm posądzić. Reszta musi niestety uznać ojcowską rękę wiadomych trzech kapel i właśnie do wspomnianej, death/doom metalowej dzieciarni IN LOVING MEMORY osobiście zaliczam ("November Cries" to ewidentna, choć na szczęście bezplagiatowa szkoła "The Cry of Mankind" z repertuaru weselnego 'Umierającej Panny Młodej'). Globus wpływów nie zatrzymuje się jednak na wyspach i tuż po charakterystycznym, pierwszym na tylnej stronie jewel case'u "Even a God Can Die", wykona on obrót odsłaniając fińskie rejony, z jakich pochodzi spora część inspiracji IN LOVING MEMORY ("Skilled Nihilism" to prawie czysty AMORPHIS). Nie będzie chyba przesadą jeśli porównam ten zespół do COLOSSEUM, zwłaszcza tego z ostatniej, jakby bardziej zwróconej w stronę tradycji płyty, bo charakterystyczny, niskogrowlowy wokal sprawuje tu rolę co najmniej decyzyjną. Ze względu na pomysłowość "Negation of Life" można przywołać tu też poniekąd YEARNING, lecz to oczywiście tylko obrazowe i umowne zestawienia. Dość posłuchać sposobu użycia klawiszy we wspomnianym utworze nr.1, czy wpadających w nieco szybsze niż w typowym funeralu, thrashujące wręcz gitarki "Through a Raindrop", by przekonać się co do pewnej 'wizji własnej', która ten ansambl cechuje. Przeszkadzają trochę kulejące teksty, mocno sympatyzujące niemal z cobainowskim 'I hate myself and I Want to Die ...', bo mimo iż należy mieć świadomość konwencji w jakiej były one pisane, to jednak śmiem twierdzić, że jedni zwyczajnie robią to lepiej od innych. Album trwa również ponad godzinę, więc w tych ostatnich kawałkach zaczyna się troszeczkę dłużyć, ale nie stanowi to dla mnie aż takiego problemu. Napiszę w tym miejscu tak: IN LOVING MEMORY powrócił po trzech latach z być może nie perfekcyjnym, acz na pewno z zajefajnym doom metalem, na którym nie powinien się zawieść żaden smakosz tego gatunku.

Author: Kępol