Astral Sleep - Angel (MCD)

doom death, Solitude Productions, Solitude Productions
40 reviews Write a review
400.00 Р
Price in points: 600 points
SP. 039-10 xn
In stock
+ −
A novel work from Finnish band. EP “Angel” consists of three parts featuring more traditional doom-death metal style compared to their debut album. This makes their composition more monolithic both conception-wise and music-wise. Nevertheless, the band keeps their gloom and heaviness according to the genre requirements: the exceptional work for true lovers of the doom-death metal.

Tracklist:
1 1st Angel 11:43
2 2nd Angel 8:00
3 3rd Angel 11:34

Artist:
Astral Sleep
Artist Country:
Finland
Album Year:
2010
Title:
Angel
Genre:
doom death
Format:
CD
Type:
MCD
Package:
Jewel Case
Label:
Solitude Productions
Cat Num:
SP. 039-10
Release Year:
2010
Country Of Manufacture:
Russia
 Prev
1 2 3 4
Next 
Review
Darkside
6/10
23.12.2010

Миньон финского квартета Astral Sleep, как и дебютный альбом «Unawakening», был издан с некоторым запозданием – «Angel» был записан группой еще в 2008 году, но свет релиз увидел в 2010. Так что пока мы тут медитируем над судьбой падших ангелов, есть вероятность того, что угрюмые северные парни уже подготовили что-то новое и более объемное. Пока же довольствуемся малым – тремя композициями, объединенными одной сквозной темой, что позволяет назвать этот релиз концептуальным со всеми вытекающими последствиями.
Не слишком избегая аналогий с одним весьма известным альбомом Tiamat, участники Astral Sleep исполняют техничный death doom, правда, с некоторыми оговорками. За тридцать с небольшим минут пулеметных очередей ударных, низкого рыка, чистого вокала и быстрых, утяжеленных до неимоверной плотности и вгоняющих в транс гитарных риффов финны успевают зайти на территорию акустического фолка (на несколько минут в третьей части «Ангела», отвоевывая место у своих соотечественников Tenhi), упасть в бездну тотально депрессивного блэка, помедитировать в заснеженных клавишных пассажах и сделать несколько затяжек дымком «растений силы», размывая границы между думом и стоунером. В этом хаотичном наборе кроется главная проблема релиза, с которой авторы даже не думают бороться, наоборот, всячески культивируют ее – это, конечно же, фрагментарность. Композиции часто и неожиданно распадаются на куски, между которыми, на первый, на второй и на третий взгляд трудно проследить взаимосвязи. Только что ураганный гитарный чес и утробный рык сбивали с ног, как вдруг все проваливается в пустоту, вокалист начинает плаксиво жаловаться на жизнь, потом вступает акустика, а после распевных (в духе viking metal) вокальных партий трек вообще может пару минут просто топтаться на месте, словно не зная, что делать дальше - разгонятся и раздувать ярость и злобу, подчеркнутую криками горящих в аду грешников, или утопать в тяжелом, холодном снегу и замирать гаснущей поступью похоронного марша на фоне dark ambient`ного бэкграунда. Слушатель просто не успевает перестроиться, уловить все перепады настроения, не может выйти из ступора и тут же погрузиться в него заново - отсюда и некоторое недоуменное отношение к хорошему, в общем-то, материалу. Во всем остальном – профессиональный среднестатистический death doom с характерными «северными» интонациями, за что скажем спасибо финскому менталитету.

Author: Maeror3
Solitude Productions 26.12.2010, 02:57
Review
Atlantis Tales
8/10

Дебютную полноформатную работу ASTRAL SLEEP “Unawakening” и их новый миньон “Angel” разделяют два года – за это время группа успела сменить барабанщика, поучаствовать в трибьюте THERGOTHON “Rising Of Yog-Sothoth” и начать запись второго альбома под рабочим названием “Visions”. На миньоне, призванном скрасить жизнь поклонников творчества этой финской команды в ожидании нового альбома, можно услышать трилогию “Angel” общей длительностью чуть более получаса. Музыка ASTRAL SLEEP заметно ускорилась в отличие от дебюта, который находился на грани дум/дэта и фьюнерал дума. Теперь это жесткий и довольно быстрый дум/дэт, но c все той же гнетущей и мрачной атмосферой фильма ужасов (особенно чувствуется на 2nd Angel), присущей “Unawakening”. Не последнюю роль в этом играет наличие не только чистого вокала и гроула, традиционных для стиля, но и скрима. В завершающей трилогию 3rd Angel есть небольшие намеки на фьюнерал, но все сомнения сметают последние две минуты – быстрый и прямолинейный рифф, характерный даже не для дума, а скорее для депрессивного блэка, обрывается лишь за несколько секунд до завершения композиции, сменяясь эфемерным акустическим проигрышем. В итоге “Angel” – хорошая и интересная работа, классика дум/дэта, без особых экспериментов, но и нелишенная собственного почерка и индивидуальности.

Author: Atlantis
Solitude Productions 29.11.2010, 19:53
Review
Kronos Mortus
8/10
16.11.2010

A diverse work in it’s own genre, doom fanatics won’t be dissapointed. To say nothing of Solitude Productions being the current representator of quality doom metal.

Ha egy banda ismert, netán klasszikus lemez címét veszi fel zenekar névnek, akkor abból már rendszerint lehet következtetni az általuk képviselt zenei világra, műfajra. Ahogy a névből kiderül, ez a finn banda a második Tiamat korong címében „keresztelkedett meg”.
2004-ben alakultak és eddig egy demo (Astral Sleep - 2005, egy Ep (ugyanaz, mint a demo csak egy intro-val illetve outro-val megfejelve – 2006) valamint egy album (Unawakening – 2008) fűződik nevükhöz. Idei alkotásuk az Angel szintén egy Ep, mely három számot tartalmat, mintegy 32 percben. Maguk a számok nem frissek, lévén 2008-ban kerültek rögzítésre a D-Studio-ban, Klaukkala-ban. Mindhárom dal az Angel címet kapta, gondolom egyfajta koncepció köré épülnek a nóták. Ha valaki a Tiamat dallamos, gótikus death/doom-jára asszociál csalódik, hiszen a finnek szerzeményei összetettebbek, hosszabbak, mint a svédek korai felvételei.

Az első Angel-ben klasszikus, svéd hatású riffek ugyanúgy akadnak, mint black metalos dobtémák, ellenben nem tartalmaznak gót hatásokat. Markus Heinonen gitáros/énekes remekül variálja a mély hörgéseket a dallamos énekkel, ez utóbbiak a Candlemass hatását tükrözik. Megállapítható az is, hogy a finnek által képviselt muzsika merít a funeral doom-ból, (talán nem meglepő, hogy szerepelnek a Rising Of Yog-Sothoth - Tribute To Thergothon korongon), a szomorúság, lehangoltság erre enged következtetni, de súlyosság terén nem érik el pl. a honfitárs Skepticism szintjét. A második Angel hagyományos doom darab borult hangulattal, akusztikus hangszerekkel megtámogatva, a harmadik Angel-ben a már fentebb említett funeral doom mellett korai My Dying Bride illetve csipetnyi ambient hatások is feltűnnek. Hangzást tekintve abszolút rendben van a kiadvány, súlyosan szólal meg az Ep.

Finnország híres a kiváló doom bandáiról és ez alól az Astral Sleep sem kivétel. Még ha nem is olyan zseniális, mint az Unholy vagy a Skepticism, semmi okom panaszkodni a hallotakra.

Author: Dr. Feelgood
Solitude Productions 17.11.2010, 02:18
Review
Aristocrazia Webzine
15.11.2010

La Finlandia ha un rapporto molto più che intimo col doom, gli Astral Sleep fanno parte di una delle scene più imporanti e produttive, loro stessi con il debutto di due anni fa, "Unawakening", avevano dato segno di voler entrare e farne parte dando un apporto considerevole e seppur in parte arriva adesso la prima conferma con l'uscita dell'ep "Angel".
Formato da tre lunghi episodi tutti a titolo omonimo, i trenta minuti di musica che il quartetto di Tampere propone sono evoluti rispetto al recente passato, molto più vari e meno uniformi rispetto ai classici standard del doom melodico mostrando come il riffato delle due asce, Markus e Rolle Heinonen, sia divenuto più dinamico e ricco riuscendo a muoversi egregiamente fra i vari filoni interni al genere.
Se infatti il primo capitolo è di stampo esclusivamente o quasi classic doom, la seconda traccia si dirige su territori progressivi sfruttando numerosi cambi di tempo e avvalorandosi di un apporto atmosferico suadente che si diletta a dar manforte all'umore cangiante lasciando all'atto conclusivo il tempo di esprimersi in maniera più maligna e pesante.
Quello che ne vien fuori è in pratica una release che di black, death e thrash adorna l'attimo per renderlo oscuro più che aggressivo o onirico più che greve, non esiste staticità sonora nè emotiva.
Ruolo fondamentale gioca la voce di Markus abile nel districarsi con un growl/scream capace di intersecarsi all'interno delle canzoni con una cattiveria indiscutibile ma altrettanto intenso nell'evocare sensazioni più alte e dal retrogusto amaro qualora decida d'imporsi con il cantato pulito.
"Angel" è un ep da ascoltare e riascoltare, a ogni passaggio se ne scopre un particolare che ne valorizza ancor più l'esistenza, non si può far altro che farlo girare a ripetizione nello stereo nell'attesa di un nuovo full, lo step successivo potrebbe essere un album da incorniciare.

Author: Mourning
Solitude Productions 15.11.2010, 19:58
Review
Metal Daze
3.5/5
10.12.2010

Si al Doom Metal lo aceleramos un poco en algunas partes (los grandiosos Paradise Lost hacían eso en los comienzos) tendremos una interesante mixtura entre instrumentaciones densas y caóticas con arrebatos de insurrección sonora.
Los fineses ASTRAL SLEEP así lo han interpretado y en su nuevo trabajo lo ponen en práctica así como en su forma de componer a lo largo de su corta carrera.
Tres canciones componen este EP, las cuales están tituladas de la misma manera (Angel) pero divididas en tres partes, donde claro, la duración excede el de las canciones “tipo”.
Son treinta minutos de pensante oscuridad, de filosas guitarras apuntalando la propuesta (My Dying Bride y el viejo Paradise Lost, con algo de Katatonia se pueden tomar como referencias), de una variada interpretación (una Intro decididamente Death Metal da la bienvenida) y una sólida performance de todo el grupo.
Me quedo con “1st Angel”, el tema que da comienzo al álbum, por tener los mejores momentos (las voces limpias copan la parada) y los cambios de ritmo enriquecen el camino a seguir a partir de allí.
Lo de ASTRAL SLEEP no descolla, pero si tiene sus aciertos y meritos, sin dudas, sobre todo a la hora de desdoblar su estilo para que no sea demasiado lineal y que la escucha se vuelta mas que interesante, sobre todo habiendo tantas bandas del estilo dando vueltas.

Author: Gustavo Piccini
Solitude Productions 12.11.2010, 14:52
Review
Metalkrant
10.10.2010

De eerste keer dat ik Astral Sleep hoorde was op het album "Rising of Yog-Sothoth", het tribute album voor Tergothon, de pioniers van de funeral doom. Maar dit "Angel" was het eerste, echte werk wat ik van deze Finnen te horen kreeg.
Wat vooreerst erg opvalt is dat deze heren drie maal dezelfde lyrics ter handen nemen. Weinig origineel, was mijn eerste gedachte, maar na elke luisterbeurt veranderde mijn mening hierover. Doordat Astral sleep drie keer in een ander jasje steekt, gaande van een meer depressieve sound (en af en toe een death/black sound) tot een meer gothic gerichte sound, krijgen we te horen dat dit gezelschap wat meer in petto heeft dan aanvankelijk lijkt.
Kenmerkend in alle drie de songs is dat Markus H. zijn stem op verscheidene manieren durft in te zetten, waardoor de nummers (die gemiddeld 8 minuten duren) steeds origineel blijven klinken en niet afgezaagd worden.
Ook het experimenteren met gitaren en het toevoegen van de contrabass zorgt vaak voor aangename verrassingen tijdens het beluisteren van dit album.

Conclusie:
Een lekker doom album dat vaak ietwat in een My Dying Bride en Oceans of Sadness richting neigt. Een sterk uitgerekende en uitgebalanceerde mix, die zorgt dat de luisteraar zich tijdens het volle half uur geen minuut verveelt. Een aanrader voor de liefhebbers van het genre.

Author: Gert Maris
Solitude Productions 10.11.2010, 18:26
Review
Gitarzysta Magazyn
7/10

Upraszczając, doom metal z Finlandii obraca się albo w mocno pogrzebowych klimatach albo też na poletku, na którym nieusuwalne piętno odcisnął Reverend Bizarre i kontynuatorzy jego dzieła, w rodzaju Lord Vicar. Astral Sleep zdecydowanie bliżej do tego drugiego, tradycyjnego nurtu. Z drugiej strony jednak, choćby z racji zastosowanych death metalowych elementów, nie można w prosty sposób zamknąć go w tej właśnie szufladzie.

"Angel" to trzyutworowa epka, wydana dwa lata po debiutanckim albumie, który również ukazał się nakładem Solitude Productions. Niestety, nie miałem okazji się z nim zapoznać, trudno mi więc określić, jak w praktyce wygląda muzyczna ciągłość między tymi materiałami. W przypadku recenzowanego mini kapela zastosowała całkiem ciekawy zabieg, z którym jak do tej pory chyba się nie spotkałem. Krążek zawiera trzy muzyczne interpretacje tego samego tekstu, napisanego przez wokalistę kapeli. Tekst jest raczej grafomański i dziecinny, nie mówiąc o tym, że na początku anioł dowiaduje się, że "god is dead", a na końcu, że "god lives but he's weak". Nie w tym jednak rzecz. Żeby bowiem było ciekawiej, owe interpretacje polegają na tym, że każdy z utworów został stworzony przez innego członka zespołu. Dzięki temu, kawałki różnią się od siebie, choć oczywiście wciąż pozostają w ramach konkretnej stylistyki.

"Angel" otwiera świetne, mocne, konkretne death metalowe wejście, nawiązujące zarówno do wzorcowych bandów z lat '90, jak i tego, co dziś tworzy choćby Novembers Doom. Dalej dzieje się więcej, choć początkowy motyw jeszcze się przewija. Zaskakują czyste wokale w stylu niezastąpionego Alberta Witchfindera ze wspomnianego Reverend Bizarre, dobrze zgrane z growlingiem. To chyba najbardziej urozmaicony kawałek, który garściami czerpie z klasycznej doom/death metalowej spuścizny, ale nie cofa się także zarówno przed epickimi, jak i niemal black metalowymi fragmentami. Druga kompozycja rozpoczyna się z kolei niczym typowy melancholijny doom metal, aby dalej rozwinąć się w coś zdecydowanie nieprzewidywalnego. Muzycy z dużą łatwością żonglują pomysłami i wychodzi im to naprawdę dobrze. Totalnym zaskoczeniem jest choćby bajkowo- progresywna partia w połowie czwartej minuty, czy znakomite funeralowe zakończenie. Ascetyczny utwór numer trzy kontynuuje pogrzebowe klimaty, a kapela trzyma pomysły w ryzach i nie bawi się już w kameleona.

Całość sprawdza się nadzwyczaj dobrze. Przede wszystkim, prawdziwym bohaterem "Angel" jest stojący za mikrofonem Markus Heinonen. Dzięki niemu to, wokalnie, jeden z najciekawszych materiałów, jakie ostatnio słyszałem w tym gatunku. Growling, skrzek czy wszelkiego rodzaju czyste partie - nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, choć wysokie rejestry w jego wykonaniu mogą irytować.

"Angel" to bardzo dobra robota. Ze znanych elementów Astral Sleep stworzył coś naprawdę unikalnego na mocno dziś zatłoczonej doom metalowej scenie. Na pewno rozejrzę się za debiutem i będę miał oko na ich kolejne wydawnictwa.

Author: Szymon Kubicki
Solitude Productions 27.10.2010, 21:24
Review
Pavillon666
8/10
18.10.2010

La Finlande a toujours été une des terres promises du metal. À la fois grande consommatrice et productrice de Death Metal talentueux avec des groupes comme Amorphis et Kalmah, ou de Metal plus orienté symphonique en ce qui concerne de célèbres formations comme Nightwish ou Apocalyptica ou même de Black Metal parmi le plus respectable de la scène avec des combos comme Horna, Impaled Nazarene, Beherit ou Archgoat, on peut bien le dire, la Finlande en sus de toucher à tout, est aussi une terre gageant la qualité musicale.
Mais oublions un instant les styles sus-cités et concentrons nous un tant soit peu sur un genre tout aussi fameux en ce pays glacial au sein duquel de terribles formations sévissent aujourd'hui telles que Swallow The Sun, Aarni ou Dolorian, le Doom.
Astral Sleep est un groupe qui, en dépit de sa jeunesse, sévit dans le milieu depuis 2004 avec sérieux et non sans un certain talent. Après un premier album paru grâce à Solitude Productions, le groupe nous revient cette année avec un nouvel EP sobrement nommé "Angel", mêlant l'efficace au conceptuel pour nous offrir à nouveau un opus qui fait mouche !

Angel étend ses trois différentes pistes sur un peu plus d'une demi-heure d'écoute, reprenant les mêmes paroles pour les trois morceaux, la structure musicale étant la seule différence notable. La première partie débute par un riff massif et très entraînant avant de laisser place à une rythmique plus lente et imposante typique du genre, accentuée de chant clair. Avant de se délecter entièrement du contenu, certaines choses sont à noter. En premier lieu, la production du D-Studio est très bonne. Chaque instrument distille ses parties avec une clarté qui impose un certain respect envers le travail de Jarno Hännimen : Les guitares sont limpides et délivrent avec autant d'aisance à l'écoute leurs riffs glaciaux ou leurs parties mélodiques tandis que la basse se veut massive et imposante devenant le digne renforcement de ses soeurs à sept et six cordes et non pas un simple support. Les blasts de Jiri pyörälä et autres rythmiques s'enchaînent sans concession avec une maîtrise certaine sans avoir un son trop clinique ou trop organique et les chants de Markus Heinonen et de Jaako Oksanen varient allégrement du growl au chant clair, donnant sur chacun des trois titres un aspect différent aux lyriques malgré leur nature commune.

Bien entendu, faire des morceaux de huit à onze minutes sur un album peut être dangereux pour l'auditeur et sa lassitude qui ne demande qu'à pointer le bout de nez, heureusement des changements de rythme, des breaks et même des ambiances différentes entre chaque morceau de cette tryptique sont au rendez-vous, formant une agréable homogénéité et une succession logique entre chaque passage durant toute l'écoute. Si la première partie offrait une dynamique certaine, la deuxième en revanche ralentira le tempo et offrira une teneur plus sinistre et oppressante dans le fond tandis que le chapitre final, en dépit de son introduction très lente et macabre évoluera petit à petit afin de retrouver l'énergie du début et clore avec succès cet EP.

Rien n'est donc laissé au hasard et après la furie finale on ne peut que se dire que nous disposons là d'un peu plus qu'un EP, l'oeuvre d'un groupe qui fera parler de lui avec le temps.
Le quatuor offre donc un opus de qualité, reprenant les codes du genre tout en les imprégnant de leur "pâte" afin de créer une construction musicale de qualité, dotée d'une âme et tout simplement savoureuse.

Author: Valentheris
Solitude Productions 18.10.2010, 21:19
Review
Metallized
8/10

Dopo i numerosi passi falsi compiuti ultimamente dalla Solitude Productions, ormai iniziavo a temere il peggio per questa piccola etichetta russa ma, fortunatamente per loro, le aspettative sulle nuove leve iniziano a diventare realtà, e molti dei giovani progetti scritturati divengono delle promettenti realtà da tenere d’occhio con molta attenzione.

Gli Astral Sleep debuttavano due anni addietro con Unawakening, che forse vantava la copertina più brutta degli ultimi anni in ambito metal, ed oggi si ripresentano sulle scene grazie al singolo Angel, che racchiude tre tracce per oltre mezz’ora di ascolto. La band proviene dalla Finlandia – quasi sempre sinonimo di qualità – ed è attiva dal 2005 con un paio di demos. Per chi non li conoscesse già, gli Astral Sleep ci propongono un doom metal moderno, potentissimo e molto fresco, e che dopo il primo ascolto stenta ad uscire dalle orecchie dell’incauto doomer di turno.
Il primo brano ha lo stesso effetto di una martellata sul dito che qualche istante prima aveva schiacciato il play, ed è caratterizzato da un riffing schiacciasassi e ben supportato da una registrazione decisamente professionale che rende onore ad ogni strumento, mettendo in primo piano l’ottimo lavoro delle chitarre del duo Markus/Rolle. Questa composizione alterna parti tirate al limite del death metal con parti più pesanti, tipicamente doom, sulle quali si erge la metamorfica voce del singer Markus, abilissimo nel passare dallo screaming al growl fino ad un cantato pulito dalle timbriche altisonanti.
Ottima anche la seconda traccia – anch’essa intitolata Angel - la quale risulta inizialmente lenta e sulfurea, ma successivamente abbastanza varia e piena di cambi di tempo ed atmosfera, oltre ad essere caratterizzata da un ottimo sound di chitarra capace di supportare egregiamente i mille umori che si alternano lungo gli otto minuti di durata. Il terzo brano è intitolato Angel – tanto per variare un po’ – molto lento e che alterna parti atmosferiche a parti molto più pesanti, dalle quali emerge l’influenza degli ultimi Black Sabbath – in special modo per le partiture vocali - mentre le chitarre qui trovano il loro momento di massima forma espressiva, alternando parti arpeggiate a riffoni al limite del thrash.

I trenta minuti scorrono via molto velocemente lasciando un piacevole retrogusto, ma dopo ripetuti ascolti la sensazione è quella di aver ascoltato un lavoro un po’ dispersivo e troppo eterogeneo. Sfortunatamente non conosco il debutto della band ed il loro comportamento sulla lunga distanza, ma posso sicuramente affermare che c’è davvero tanta carne al fuoco e che – se imboccheranno quella giusta - faranno tanta strada ancora..

Author: Gabriele Fagnani "Furio"
Solitude Productions 13.10.2010, 13:53
Review
Minacious Webzine

This is Astral Sleep’s second EP, they have also released one full-length and one demo. The music is Doom Metal, with emphasis on Metal, this is not classical or epic, this is heavy, guitar driven Doom Metal. There are of course elements of classical Doom Metal and also elements of Sludge. Often it is down tuned heaviness with an Epic touch but every now and then they speed things up a bit with even more distortion and weight. And sometimes they go even further, incorporating elements of Death Metal. Interesting approach, and the cohesion in the music is a testament to their skill. Not a bad album.

Author: Mordant
Solitude Productions 21.09.2010, 00:38
 Prev
1 2 3 4
Next 
Write a review

All Labels